نقش سنگ در جلوگیری از ترک پاشنه پا

چه روش هایی برای درمان ترک پا وجود دارد؟

ترک پاشنه پا که به آن شقاق پاشنه نیز گفته می‌شود، یک بیماری شایع پا است که می‌تواند باعث ایجاد ناراحتی یا حتی درد شود. اگر این سوال در ذهن‌تان ایجاد شده که ترک پا نشانه چیست؟ باید به شما بگوییم که این ترک‌ها ناشی از هستند و با پوست ضخیم، به علاوه گاهی پینه‌های زرد یا قهوه‌ای در اطراف لبه پاشنه همراه می‌گردند.

اغلب، تنها مشکل پاشنه‌های ترک خورده ظاهر آنها است. با این حال، در برخی موارد، اگر ترک‌ها عفونی شوند، شرایط می‌تواند شدیدتر باشد.

بر اساس ارزیابی ملی سلامت پا در سال ۲۰۱۲، ۲۰ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده دچار ترک‌خوردگی پوست در پاهای خود شده‌اند. زنان ۵۰ درصد بیشتر از مردان این بیماری را گزارش کردند.

در صورت عمیق بودن ترک‌های پاشنه پا، امکان دردناک بودن آنها نیز وجود دارد. به عنوان مثال زمانی که فرد می‌ایستد ممکن است دردناک باشند و یا گاهی اوقات حتی به خونریزی منجر شوند.

در صورتی که احساس درد، قرمزی، تورم یا درد شدید در هر ناحیه از پا برای بیش از چند روز ادامه داشته باشد، بایستی به پزشک مراجعه گردد. آماده پاسخگویی به سوالات شما در این باره هستند.

در ادامه مقاله، شما را با اقداماتی که می‌توانید در خانه برای پیشگیری و درمان ترک پا ها در موارد جزئی این بیماری انجام دهید، بیان می‌کنیم.

درمان خانگی ترک پا

ترک پاشنه پا یا شقاق پاشنه پا یک بیماری شایع پا است که ممکن است یک پنجم بزرگسالان در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار دهد.

درمان‌های مرطوب کننده به شکل کرم برای ترک پا، لوسیون و پماد می‌توانند به حفظ رطوبت در پوست کمک کنند. این موارد می‌توانند مانع از خشک شدن و ترک خوردن پوست گردند. درمان سریع ترک پا با مرطوب کننده همچنین می‌تواند به ترمیم پوستی که قبلاً ترک خورده است کمک نماید.

در موارد خفیف برای درمان سریع ترک پاشنه پا، مرطوب کردن دو یا سه بار در روز ممکن است مشکل را برطرف نماید. مالش دادن آرام هر پینه پا با سنگ پا و استفاده از مرطوب‌کننده نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. با این حال، مراقب باشید که از مصرف سنگ پا زیاده روی نکنید، زیرا می‌تواند باعث بدتر‌شدن ترک خوردگی پاشنه پا شود.

اقدامات زیر ممکن است به درمان ترک انگشت پا کمک کنند:

استفاده از مرطوب‌کننده یا نرم‌کننده

عملکرد نرم کننده‌ها به گونه‌ای است که به پوست نفوذ کرده و باعث کمتر از دست دادن آب می‌شوند. این مواد شکاف بین پوسته‌های پوست را پر نموده و باعث می‌شوند تا پوست صاف، نرم و انعطاف پذیر به نظر برسد. از طرفی مواد موجود در این مرطوب‌کننده‌ها به کاهش از دست دادن آب در پوست کمک می‌کند.

عملکرد مرطوب کننده‌ها به گونه‌ای است که با نفوذ به لایه بیرونی پوست، آب موجود در هوا را جذب نموده و بنابراین رطوبت خود را حفظ می‌کنند. مرطوب کننده‌ها همچنین قادرند به افزایش ظرفیت آب پوستی کمک نمایند.

در شرایط خشکی، مرطوب کننده‌ها ممکن است رطوبت را از لایه‌های پایینی پوست به جای اتمسفر جذب کنند. در چنین موقعیتی به طور کلی ممکن است به کم آبی بیشتر پوست دامن بزنند. ترکیب یک ماده مرطوب‌کننده با یک عامل انسدادی می‌توانند به آب بندی بیشتر رطوبت در پوست کمک نمایند.

یکی از درمان‌های خانگی بدین منظور، درمان ترک پا با سیب زمینی است که از نشاسته آن برای مرطوب کردن ترک‌های پاشنه پا استفاده می‌گردد.

استفاده از یک مرطوب‌کننده با حالت مسدود‌کنندگی

هنگامی که نرم‌کننده یا ماده مرطوب‌کننده جذب شد، افراد می‌توانند یک لایه ضخیم از یک مرطوب‌کننده انسدادی را درست قبل از خواب روی آن بمالنند تا رطوبت را بیشتر در خود حفظ نمایند.

مرطوب کننده‌های انسدادی، پوست را در یک لایه نازک می‌پوشانند تا از تبخیر رطوبت از بیرونی‌ترین لایه پوست جلوگیری کنند.

نمونه هایی از مرطوب کننده‌های انسدادی عبارت‌اند از:

• درمان ترک پا با وازلین و لیمو
• لانولین
• روغن معدنی
• سیلیکون‌ها مانند

ژل پترولیوم به عنوان موثرترین مرطوب‌کننده انسدادی در نظر گرفته شده که باعث کاهش بیش از ۹۸ درصد از دست دادن آب از لایه بیرونی پوست می‌گردد.

اگرچه انسدادها برای حفظ رطوبت به خوبی عمل می‌کنند، اما می‌توانند چرب، چسبنده و کثیف باشند.

به منظور درمان ترک پا با وازلین و لیمو بایستی پاهای خود را به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در آب گرم قرار دهید. سپس بعد از شستشو و خشک کردن آنها، ۳ تا ۴ قطره آب لیمو را با ۱ قاشق چایخوری وازلین مخلوط کرده و به پاشنه پا و سایر قسمت‌های ترک خورده پاهای خود بمالید. در نهایت جوراب نخی بپوشید و یک شب روی آنها را بپوشانید.

به منظور درمان ترک پا با روغن زیتون و یا حتی درمان ترک پا با گلیسرین که جزو این روغن‌ها به حساب می‌آیند، با خیساندن و مالش دادن پاهای خود هفته‌ای یک بار از ترک پاشنه پا جلوگیری کنید. به محض بیرون آمدن از حمام، روغن زیتون را روی پاشنه پا مالیده و هر شب قبل از خواب دوباره روغن زیتون را بمالید. در رختخواب جوراب بپوشید تا روغن روی پاها و رختخواب‌تان باقی بماند.

پوشیدن جوراب تمام نخی در رختخواب

پوشیدن جوراب‌های صد در صدی نخی در رختخواب بعد استفاده از ژل روغنی روی پاشنه پا ممکن است به موارد زیر کمک کند:

• رطوبت را در خود نگه می‌دارد.
• اجازه می‌دهد پوست پاشنه نفس بکشد.
• از کثیف‌شدن ملحفه‌ها جلوگیری می‌کند.
• پس از چندین روز تکرار این روتین، پوست پاشنه پا باید نرم شود.

استفاده از کراتولیتیک روی پوست ضخیم شده

زمانی که پوست پاشنه ضخیم باشد، استفاده از کراتولیتیک ممکن است به نازک‌شدن آن و همچنین اعمال موثر سایر درمان‌ها کمک نماید.

کراتولیتیک‌ها عواملی هستند که باعث نازک‌شدن پوست ضخیم شده و با شل نمودن لایه بیرونی پوست به حذف سلول‌های مرده پوست کمک می‌کنند. این فرآیند به پوست اجازه می‌دهد تا رطوبت بیشتری را در خود نگه دارند.

نمونه‌هایی از کراتولیتیک‌ها عبارت‌اند از:

• آلفا هیدروکسی اسیدها مانند اسید لاکتیک و اسید گلیکولیک
• اسید سالیسیلیک
• اوره

محصولاتی که حاوی کراتولیتیک و مرطوب‌کننده هستند می‌توانند به عنوان بهترین کرم ترک پا باشند. به عنوان مثال، اوره هم کراتولیتیک و هم مرطوب‌کننده است که پوست خشک، ترک خورده و ضخیم شده را مرطوب کرده و از بین می‌برد.

برای درمان ترک پا با جوش شیرین کافی است فقط مقداری جوش شیرین به آب اضافه کنید. خواص ضد التهابی موجود در جوش شیرین به تسکین ترک‌های شما کمک می‌کنند. پاهای خود را به مدت ۱۰ دقیقه در این آب خیس کنید و سپس با آب تمیز پاک کنید.

اسید سالیسیلیک ماده سازنده موجود در آسپرین است، بنابراین برای درمان ترک پا با می‌توان به راحتی از این گزینه دارویی استفاده کرد. این دارو بر روی پوست اعمال شده و برای درمان ‌های معمولی پوست و پا پلانتار مورد استفاده قرار می‌گیرد. اسید سالیسیلیک موجود در آسپرین به کنده شدن تدریجی زگیل کمک می‌کند. این دارو همچنین برای کمک به از بین بردن و پینه استفاده می‌شود.

مالش دادن آرام پوست ضخیم شده با سنگ پا

زمانی که پوست مرطوب شد، مالیدن آرام سنگ پا به پاشنه پا، ممکن است به کاهش ضخامت پوست سخت و پینه و در نتیجه رفع خانگی ترک پا کمک کند.

دقت کنید که برای تراشیدن پشت و بریدن پوست باید از تیغ و قیچی استفاده کرد. افراد مبتلا به یا نباید از سنگ پا استفاده کنند و در عوض باید به یا متخصص پا مراجعه کنند.

استفاده از بانداژ مایع

برای پوشاندن پوست ترک‌خورده می‌توان از بانداژ مایع، ژل یا اسپری استفاده کرد. این مواد قادرند یک لایه محافظ بر روی ترک‌ها ایجاد کنند تا به کاهش درد کمک کرده و انتقال آلودگی و میکروب‌ها را به زخم‌ها متوقف کنند و بدین ترتیب به رفع فوری ترک پا کمک نمایند.

درمان ترک پا با درمان‌های پزشکی

در موارد شدید ترک پاشنه پا یا در صورت نیاز به مراقبت پزشکی، پزشک ممکن است موارد زیر را اعمال نماید:

• پوست مرده را از این نواحی حذف کند.
• مواد نرم‌کننده یا حذف‌کننده قوی‌تری را تجویز نماید.
• برای بستن ترک‌ها، استفاده از چسب پزشکی را توصیه می‌نماید.
• در صورت وجود عفونت، داروهای آنتی بیوتیکی را تجویز می‌کند.
• پاشنه پا را با پانسمان یا بانداژ مناسب خواهد بست.
• استفاده از لایه‌های محافظتی در کفش، مانند پد پاشنه یا فنجان پاشنه را توصیه خواهد کرد.

علاوه بر تمامی موارد ذکر شده، بهتر است در چنین شرایطی نحوه راه رفتن خود را تغییر دهید.

دلایل ترک پاشنه پا

پاشنه‌های ترک خورده ممکن است به دلیل ، استفاده از کفش‌های نامناسب یا ایستادن طولانی مدت ایجاد شوند.

پوست خشک معمولا باعث ترک پاشنه پا می‌شود. هنگامی که وزن و فشار به پد چربی زیر پاشنه پا وارد می‌کند، پوست به سمت طرفین منبسط می‌گردد. اگر پوست فاقد رطوبت باشد، سفت شده و در نتیجه کشش کمتر، مستعد ترک خوردن می‌شود.

علل دیگر ترک پا عبارت‌اند از:

• ایستادن برای مدت طولانی، به ویژه روی کفپوش‌های سخت
• چاقی
• کفش‌های پشت باز
• استفاده از کفش‌های نامناسب
• اصطحکاک از پشت کفش
• راه رفتن ضعیف
• هوای سرد و خشک

عوامل خطر

برخی از بیماری‌ها باعث می‌شوند که افراد پوست خشکی داشته باشند و خطر ترک پاشنه پا در آنها بیشتر گردد. این عوامل شامل:

جلوگیری از ترک پاشنه پا

اقدامات زیر می‌تواند به جلوگیری از خشکی پوست پا و ترک پاشنه کمک کند:

• پرهیز از حمام و دوش گرفتن باعث بدتر شدن خشکی پوست پاشنه پا می‌شود.

افرادی که پوست خشکی دارند باید موارد زیر را دنبال کنند:

• از مصرف آب داغ اجتناب کنید، به جای آن از آب گرم استفاده کنید.
• زمان حمام یا دوش گرفتن خود را به ۵-۱۰ دقیقه محدود کنید . این کار مانع از دست دادن بیشتر رطوبت گردد.
• از یک پاک‌کننده ملایم و بدون عطر استفاده کنید.
• به آرامی پوست را با حوله پاک کنید تا خشک شود.
• بلافاصله پس از خشک شدن از مرطوب‌کننده استفاده کنید.
• بلافاصله پس از شستشو از مرطوب کننده به پاشنه پا مالش دهید.

پس از حمام، دوش گرفتن یا خیساندن پا، افراد باید فوراً یک مرطوب کننده را روی پاهای خود بمالند تا رطوبت آنها را به دام بیندازند. پمادها و کرم ها موثرتر از لوسیون ها هستند و کمتر پوست را تحریک می‌کنند.

مرطوب کردن اندک ترک پاشنه پا دو یا سه بار در روز ممکن است به کاهش علائم کمک کند.

آکادمی پوست آمریکا استفاده از پماد یا کرم حاوی روغن را برای پوست‌های خشک توصیه می‌کند. آنها همچنین پیشنهاد می‌کنند که پمادها و کرم‌های حاوی موارد زیر ممکن است خشکی پوست را تسکین دهند:

• اسید لاکتیک
• اوره
• اسید هیالورونیک
• گلیسرین
• دایمتیکون
• لانولین
• نفت خام
• روغن معدنی

بنابراین از صابون‌های تند یا معطر خودداری کنید. بنابراین دنبه برای ترک پا به عنوان یک داروی خانگی ترک پا عمل می‌کند.

در حالی که تمیز، خشک و عاری از عفونت بودن پاشنه‌های ترک خورده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، اما استفاده از صابون‌های تند می‌توانند پوست را بیشتر خشک کنند. استفاده از یک پاک کننده ملایم به حفظ رطوبت بیشتر در پوست پاشنه پا کمک می‌کند.

همچنین محصولات نرم کننده‌ای وجود دارد که می‌توان از آنها به جای صابون در حمام و دوش گرفتن استفاده کرد.

محصولات مراقبت از پوست که حاوی رایحه، الکل، رتینوئیدها یا آلفا هیدروکسی اسید هستند، گاهی برای پوست‌های خشک و حساس بسیار نامطلوب و آسیب رسان می‌گردند. اجتناب از مصرف این محصولات ممکن است باعث محافظت از چربی‌های طبیعی پوست شود.

پوشیدن کفش‌های پاشنه بسته

پوشیدن کفش یا چکمه با پاشنه بسته می‌تواند به بهبود و جلوگیری از ترک در پشت پا کمک کند. کفش‌های با پاشنه بسته با بالشتک از ناحیه مشکل‌دار پا حمایت می‌کنند. افراد باید از کفش‌های پاشنه باز، کفش‌های با کفی نازک و کفش‌های نامناسب اجتناب کنند.

پوشیدن جوراب‌های بالشتک‌دار، کفش‌هایی با کفی ضد لغزش و استفاده از کفی‌های توصیه شده توسط متخصص بهداشت پا نیز ممکن است از بافت نرم پا محافظت کنند.

پوشیدن جوراب نخی با کفش نیز ممکن است به کاهش اصطحکاک کمک نماید. جوراب نخی با کفش همچنین می‌توانند عرق و رطوبت را جذب کرده، به پوست اجازه تنفس دهند و از طرفی به جلوگیری از خشک شدن پوست کمک کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر پاشنه پاهای شما به شدت ترک خورده است یا اگر خوددرمانی بعد از یک هفته باعث بهبود ترک پاشنه پا نگردیده، بایستی در چنین مواردی به متخصص پا یا مراجعه شود. خبر خوب این که آماده پاسخگویی سلامت نیوز: یکی از علت های شایع ترک کف پا راه رفتن مداوم روی فرش، موکت و سطح های زبر است.افرادی که پا برهنه راه می روند بر اثر سایش کف پا دچار این مشکل می شوند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از عصرایران،یکی از مشکلاتی که در ناحیه پا رخ می دهد و بر زیبایی آن تاثیر می گذارد، ترک پا و به خصوص ترک پاشنه پا است. این مساله در خانم ها نسبت به آقایان شیوع بیشتری دارد.برای از بین بردن این مشکل، کافی است در طول روز از جوراب یا دمپایی استفاده کنید تا پاها کمتر با سطوح زبر تماس داشته باشند.هنگام خواب نیز پاها را با کرم های مخصوص ترک پا ماساژ دهند.

سنگ مشکی ساختمانی

از سنگ مشکی ساختمانی می‌توان در نقاط مختلف ساختمان استفاده کرد. انواع این سنگ در طرح‌ها و اندازه‌های مختلفی به‌منظور استفاده در کاربردهای متنوع از معادن سراسر کشور استخراج شده و پس از فرآوری در بازار عرضه می‌شوند.

انواع سنگ سیاه ساختمانی

این سنگ ها در انواع مختلفی یافت می‌شود. مرمریت‌های مشکی گزینه‌هایی مناسب برای کف ساختمان بوده و از انواع تراورتن مشکی در نما استفاده می‌شود. گرانیت‌های مشکی را می‌توان به‌فراوانی در کانترها و روشویی‌های مدرن و کلاسیک دید.

سنگ مشکی نیز سنگی‌ست که معمولاً در ساختمان‌های بسیار لوکس مورد استفاده قرار می‌گیرد. به این ترتیب رنگ مشکی را می‌توان در اغلب سنگ‌ها یافت. به همین دلیل اگر به دنبال سنگ ساختمانی برای هر کاربردی هستید، می‌توانید روی رنگ مشکی آن حساب کنید.

شستن پاها و ترک پا

البته شستن بیش از حد پاها نیز یکی از دلایل خشکی پا به خصوص میان خانم های خانه دار است.برای رفع این مشکل بهتر است پس از هر بار شستن پاها، آنها را با حوله نرم کاملا خشک کرده و سپس از کرم های مرطوب و چرب کننده برای حفظ زیبایی و سلامت پاها استفاده کنید.

وراثت و ترک پا

گاهی هم ترک کف پا می تواند به دلیل جنبه های وراثتی باشد.
در این شرایط برای برطرف کردن این عارضه لازم است از نرم کننده ها مانند وازلین طبی استفاده شود و در کنار آن با پوشاندن پاها، آنها را از آسیب ها حفظ کرد.

عفونت و ترک پا

گاهی عفونت های باکتریایی و قارچی موجود بر ترک های سطح کف پا ممکن است باعث مقاومت ترک ها شود. بنابراین برای درمان ترک پا بهتر است ابتدا عفونت ها را از بین ببرید.ترک های عمیق پا حاصل خشکی زیاد پوست و در برخی مواقع اگزمای پوستی و درمان آن چرب و مرطوب نگه داشتن پا در شرایط خشکی پوست است.

وقتی ترک پا بسته می شود

اگر در عمق ترک های پا، عفونت های باکتریایی و قارچی نشت کرده باشد، باعث بسته شدن ترک ها می شود که درمان و رفع ترک ها را به تعویق می اندازد.
در این شرایط درمان های آنتی باکتریال ضدمیکروبی و ضدقارچی در ترک های مقاوم با استفاده از پمادهای ضدالتهاب، نرم کننده و چرب کننده تاثیر زیادی دارند.

یائسگی و ترک پا

در اغلب خانم ها بعد از یائسگی، شاهد ضخیم شدن پوست کف پا هستیم که به آن کلفتی کف پای دوران یائسگی گفته می شود.
در مواردی که ضخیم شدن کف پا به دلیل وراثت و یا بعد از دوران یائسگی است، پیشگیری از آن ممکن نیست و می توان با استفاده از کرم های مرطوب کننده کف پا را نرم و تا حدودی از خشک شدن و ترکیدن پوست پیشگیری کرد.تشخیص اینکه ترک پاشنه پا به دلیل بیماری است یا نه، با پزشک است. برای تشخیص این بیماری، آزمایش قارچ یا نمونه برداری بافتی انجام می شود.

سنگ پا؛ دوست ترک پا یا دشمن آن؟

گاهی افراد از سنگ پا برای زدودن این بافت های ضخیم و مرده کمک می گیرند که در این باره باید گفت هرچند استفاده از سنگ پا اشکالی ندارد، اما در بعضی از موارد مانند بیماری پسوریازیس می تواند باعث تشدید بیماری شود.بنابراین توصیه می شود افراد قبل از استفاده از سنگ پا به یک پزشک متخصص مراجعه کنند و از ترکیبات کراتولیتیک که پزشک تجویز می کند و باعث نرم شدن لایه های ضخیم شاخی کف پا می شود، استفاده کنند.دکتر گلشنی، متخصص پوست درباره ترک کف پا می گوید: «بافت شاخی کف پا به دلیل اینکه خارجی ترین قسمت پوست را تشکیل می دهد و قطر زیادی دارد و به خصوص به دلیل اینکه تمام وزن بدن بر روی پای فرد است، ممکن است که ترک بخورد و این مشکل بیشتر در افرادی که وزن زیادی دارند بروز می کند.

ساده ترین راه برای پیشگیری از ترک خوردن کف پا و بین انگشتان پا، چرب کردن دائمی آن با وازلین و اوسرین است و اگر این کار به صورت روزانه انجام شود از بروز این مشکل جلوگیری می شود و همچنین افراد نباید از کفش های دارای پاشنه بلند و یا کفش های تنگ که امکان تنفس را برای پا مشکل می کند استفاده کنند.
برای جلوگیری از تعریق زیاد پا، بایستی از پوشیدن کفش هایی که کف پلاستیکی دارند خودداری شود چرا که مانع از تبخیر عرق کف پا شده و محلی مناسب برای رشد انواع باکتری و میکروب و قارچ بوجود می آورد.استفاده از کفش هایی که از چرم طبیعی ساخته شده اند به افراد توصیه می شود و در حال حاضر هم کفش هایی وارد بازار شده است که امکان تنفس برای کف پای فرد وجود دارد.افراد باید توجه داشته باشند که نباید پا به مدت طولانی در کفش باشد و حتما از جوراب نخی استفاده کنند، چرا که جوراب های پلاستیکی مشکلات بسیاری را ایجاد می کند.همچنین بعد از تمام شدن ساعت کاری، شستشوی روزانه پا با آب سرد و یا ولرم و صابون، فراموش نشود و چیزی که در این میان بسیار مهم است این است که حتما بعد از شستشوی پا، آن را با حوله جداگانه ای خشک کنند و شستن پا به تنهایی کفایت نمی کند و به خصوص بایستی بین انگشتان پا به خاطر محیط گرم و مرطوب که مستعد رشد قارچ ها در کناره های ناخن هستند شستشو داده شود.برای جلوگیری از انتقال قارچ ها در استخر و سونا از افراد به یکدیگر نباید از کفش و دمپایی مشترک که بهترین عامل انتقال قارچ ها مثل زگیل هستند استفاده شود و حالت فرورفتگی در کف پا از علائم رشد برخی باکتری ها در شخص است.همچنین پوسته ریزی، قرمزی و خارش و تغییر رنگ و یا تغییر فرم ناخن ها و بوی بد پا از علائم ابتلای شخص به قارچ است.»

به صورت اینترنتی و تلفنی به سوالات شما در این باره هستند.