اجتماعیکسب و کار

اهمیت بازی والدین با کودکان در اصلاح رفتارهای اشتباه آنها

نکات و راهنمايي های لازم برای پرورش فکری و روحی کودکان

**تمامی نکات و راهنمايي های لازم برای پرورش فکری و روحی کودکان**** ویژه ی والدینی که به آموزش و تربیت فرزندان خود فکر میکنند **

قبل از مطالعه این بخش باید بدانید که بازی های پلیسی که در آن کودکان به ایفای نقش می پردازند می تواند در جهت پرورش و رشد فکریشان بسیار موثر باشد.برای این منظور ما توضیه می کنیم حتما از انواع لباس یگان ویژه بچه گانه و یا لباس پلیسی پسرانه در این زمینه استفاده نمایید. دقت نمایید که بکاربردن لباس سربازی بچه گانه می تواند شور و هیجان خاصی را برای بچه ها به دنبال داشته باشد.

شامل 87 سرفصل آموزشي با محتواهاي :

  1. فرشته های آزار دیده!2. وقتی کودک روی اعصاب است چه واکنشی باید نشان داد؟3. محبت زیاد کودک را لوس نمی کند4. من دروغ می‌گم، تو دروغ نگو!5. پسر،پسر، قند عسل گاهی هم …..6. اولين دليل بي‌ميلي كودكان به صبحانه7. چند روش برای جلوگیری از لجبازی کودکان8. بی‌قراری و بی‌خوابی کودک می‌تواند ناشی از کش مکش والدین باشد9. مادران شاغل و دردسر تعطیلی مدارس در تابستان10. مامان ،خدا یعنی چی؟یعنی کی؟11. غنچه‌های افسرده12. 5 علامت اعتیاد به اینترنت13. بچه‌هایی که بچگی نمی‌کنند!14. جو فراست بچه را از خجالت در می آورد15. به کودکان کمک کنید با هم بازی کنند16. داشتن یک کودک کتک زن یا کتک خور17. کودکان چگونه مهمان خوبی باشند؟18. فرزندی که باعث آبروریزی می شود…19. دعوای کودکان آن ها را آماده روبرویی مشکلات در آینده می کند20. رمز و راز نقاشی‌های کودکان21. غنی سازی رابطه با کودک22. رویای شیرین در اتاق خواب مامان23. به این دلایل کودک تان را ببوسید24. میم مثل مادر،چگونه کودک به حرف می‌آید؟25. بهترین نوع تنبیه، محرومیت کودک از علایق اوست26. کودکان همیشه ترسو27. کمک به کودکان برای غلبه بر ترس28. رفتارهای بد از فرشتگان خوب29. 8 طرز فکر بسیار اشتباه والدین!30. کودکان خوشحال، کودکان عصبانی31. کودک بیش فعال را چگونه مهار کنیم؟32. کودکم از آرایشگاه می ترسد!33. چگونه با کودک آب زیر کاه کنار بیاییم؟34. عوامل بلوغ زودرس35. چرا بچه ها دروغ می گویند ؟36. مزایای دو زبانه بودن کودک37. 2روش برای تقویت هوش نوزاد38. به جای کودک فکر نکنیم39. کودکان بی خواب40. چرا نباید بچه‌ها را با هم مقایسه کرد؟41. سی راه ساده برای افزایش بهره هوشی کودکان42. کودکانی که زیاد می فهمند!43. چرا کودکم در مدرسه پرخاشگر است؟44. در دعوای بچه‌ها چه کنیم؟45. دوستان خیالی فرزندم46. استرس مغز كودكان را تغییر می‌‌دهد47. چه زمانی به خواسته کودک نه بگوییم؟48. آیا می خواهید فرزندتان نابغه باشد؟49. آموزش معذرت خواهی به کودک50. وقتی که کودکان مان دعوا می کنند51. با کودکم بعد از طلاق چطور رفتار کنم؟52. افسون‌شدگان کوچک موبایل53. با کودک بدزبانم چطور رفتار کنم؟54. پرورش اعتماد به نفس درکودک55. تصاویر برهنه و کودکان ما56. بچه ها از چه سنی باید تنها بخوابند ؟57. راه های پایه ای افزایش آی کیو کودک58. برخورد با کودکی که از حمام کردن میترسد59. مامان من چه جوری دنیا امدم ؟60. چطور کودکان رادر مرگ عزیزان همراهی کنیم؟61. اگر نمی خواهید بچه ها جیغتان را در بیاورند!62. بازی های رایانه ای كودك را درون گرا می كند63. فرزند پیش دبستانی شما می تواند کتاب بخواند !64. طلاق با کودکان شما چه می کند65. تأثیر خشونت های تلویزیونی در کودکان66. مرز بگو مگو در حضور فرزندان67. چگونه سوالات جنسی فرزندم را پاسخ دهم؟68. بچه‌هايي که دزدي مي‌کنند69. نقش ‌والدین‌ در‌ کنترل دعوای‌خواهر و برادر70. تنبيه كلامی كودكان به چه صورتی باشد؟71. تاثیر تماشای بیش از حد تلویزیون در کودکان72. نوازش نوزادان بیش از لالایی آرامش‌بخش است73. محبت مادری اعتماد به نفس را تقویت می کند74. درباره مرگ به کودکان دروغ نگوييد75. آیا تنبیه بدنی کودکان موثر است؟76. این 10 مهارت را به کودک بیاموزید77. چند نكته درباره برخورد با كودک78. عزت نفس در كودكان79. نحوه رفتار با کودک دروغگو80. رفتار شما بر شخصیت کودک تاثیرمی‌گذارد81. تیز هوشی و دردسر های آن82. ناهنجاری های رفتاری کودکان83. مواردی که احساس کودک راسرکوب می کند84. ورود افسردگی به دنیای کودکان85. کودک من از چند ماهگی حرف می زند؟86. لجاجت و كج خلقی در كودكان: هیجانی ، لجبازی87. خواب كودكان را تنظیم كنید

توجه :برنامه بصورت پرداخت درون برنامه ای می باشد و در نسخه ی رایگان 10 بخش اول برنامه قابل دسترسي است. در صورت تمایل به خرید میتونید از داخل خود برنامه اقدام کنید.

یکی از سوالات مهمی که در تنبیه کودکان پدر و مادر باید به آن پاسخ دهند؛ هدف آن ها از تنبیه کردن کودکان می باشد؟ هدف مورد نظر اصلاح رفتار کودک است و یا روشی برای فروکش کردن خشم و عصبانیت خود می باشد؟

گاهی ما کودکان خود را به دلیل انجام کار اشتباهی مثل شکستن چیزی، کتک زدن دوستش و یا اشتباهات دیگر تنبیه می کنیم، اما زمانی دلیل ما برای تنبیه کودکان کار اشتباه آن ها نیست و در واقع آن ها دچار اشتباه نشده اند و فقط به دلیل عصبانی کردن و گوش ندادن به حرف ما تنبیه انجام می دهیم تا بتوانیم عصبانیت خود را از این راه فروکش کنیم، که انجام این کار بسیار اشتباه می باشد.

هدف از تنبیه کردن تنها باید آگاه کردن کودک از رفتار زشت و نادرستش باشد. می توانید کودک را از بازی با محبوبش منع کنید و او اجازه نداشته باشد تا مدتی با عروسکش بازی کند. آن ها هیچ درکی از تنبیه کردن والدین ندارند پس بهتر است این کار به روش های صحیح انجام شود؛ تا سبب ایجاد اختلال و آسیب های روانی در کودکان نشود؛ پس شما باید در مرحله اول حد و مرزها و درست و غلط بودن کارها را برای کودکان مشخص کنید. در ادامه را به صورت خلاصه و کاربردی بیان می کنیم.

روش های تنبیه کودکان

رفتار والدین تاثیر مستقیم در شکل گیری شخصیت کودکان دارد. به همین دلیل است که برخی از رفتارهای ناهنجار در کودکان ریشه در نحوه برخورد والدین آن ها دارد. یکی از رفتارهای ناهنجار در کودکان که می تواند ریشه در رفتار والدین آن ها داشته باشد، پرخاشگری فرزندان است. به همین منظور در ادامه قصد داریم شما را با تاثیر رفتار والدین در ایجاد پرخاشگری فرزندان، بیشتر آشنا کنیم.

پرخاشگری فرزندان

از آنجایی که شخصیت کودکان به طور کامل شکل نگرفته است و معمولا بزرگترین اجتماعی که در آن قرار گرفته اند. دلیل اصلی پرخاشگری فرزندان می تواند رفتار والدین آن ها باشد. معمولا رفتارهای پرخاشگرانه والدین می تواند الگویی برای فرزندان باشد و موجب پرخاشگری آن ها شود. همچنین در مواقعی که والدین فرزند خود را تحقیر و یا مسخره می کنند. ممکن است موجب کاهش عزت نفس آن ها شود. که در نهایت می تواند موجب پرخاشگری فرزندان شود.

ایجاد استرس و اضطراب در کودکان می تواند ابتدایی ترین عوامل ایجاد پرخاشگری در آن ها باشد. بسیاری از والدین پس از مشاهده رفتار پرخاشگرانه فرزندان خود، به دنبال راه حلی برای درمان و کنترل این رفتارها می باشند. در صورتی که در اکثر مواقع پرخاشگری فرزندان ناشی از رفتار نادرست والدین است. بنابراین بهترین راه حل برای کنترل این پرخاشگری، اصلاح رفتار خود است.

در ابتدا بهتر است بدانید که هر فردی در طول زندگی خود، دچار خشم و عصبانیت می شود. بنابراین هر رفتار خشونت آمیز فرزند شما نمی تواند دلیل پرخاشگری او باشد. از طرفی رفتار خشونت آمیز با پرخاشگری کاملا متفاوت است. به همین دلیل نمی توانید بروز خشونت را در کودک، پرخاشگری تلقی نمایید. اما از در صورت بروز  پرخاشگری فرزندان، ممکن است رفتارهای خشونت آمیز نیز بروز پیدا کند. به همین دلیل بهتر است در ابتدا بدانید که هر رفتار خشونت آمیز را پرخاشگری تلقی نکنید. از طرفی رفتارهای پرخاشگرانه ممکن است به صورت گفتاری نمودن پیدا کند. به طور مثال تمسخر دیگران، تحقیر کردن، توهین کردن و … از نمونه رفتارهای گفتاری پرخاشگرانه می باشد.

پس از شناخت علائم و دلایل رفتار پرخاشگرانه، بهتر است والدین رفتار خود را مورد بررسی قرار دهند. سپس با استفاده از راهکارهای موثر پرخاشگری فرزندان خود را کنترل نمایید. بهترین کار پیشگیری از بروز این رفتار است. بنابراین بهتر است قبل از بچه دار شدن، با ویژگی های شخصیتی و رفتاری خود آشنا شوید. در این صورت می توانید کنترل بیشتری روی رفتار خود داشته باشید.

 از طرفی سعی کنید کنار کودکتان قرار بگیرید. بسیاری از والدین با اولین اشتباه فرزند، مقابل او قرار می گیرند. در صورتی که بهترین کار برای عدم تکرار اشتباه، قرار گرفتن در کنار آن ها و پرسیدن دلیل اشتباه است. از طرفی فراموش نکنید که کودکان هیچ اشتباهی را به عمد و برای آزار دادن شما انجام نمی دهند. بلکه آن ها از روی کنجکاوی ممکن است اشتباهاتی را مرتکب شوند. اما فراموش نکنید که واکنش های سخت گیرانه شما، می تواند موجب بروز پرخاشگری در کودکان شود. بنابراین احتمال اینکه بعد از گذشت مدتی کودک به عمد اشتباهاتی را انجام دهد، وجود دارد.

اما در صورتی که فرزند شما دچار پرخاشگری شده است، نگران نباشید. هنوز هم می توانید به کنترل این رفتار کمک کنید. برقراری ارتباط صمیمانه با فرزندتان می تواند تاثیر بسیار زیادی در کنترل پرخاشگری در آن ها داشته باشد. در این صورت اگر فرزند شما از مشکلی رنج ببرد. بدون آنکه بخواهد آن را به صورت پرخاش بروز دهد، با شما در میان خواهد گذاشت. همچنین راهنمایی و کمک های خود را بدون استفاده از لحن دستوری و به صورت دوستانه بیان کنید. در این صورت احتمال پذیرش حرف شما توسط فرزند بسیار زیادتر می باشد.

یکی از اشتباهات رایج در رفتار والدین زمانی است که کودک رفتار پرخاشگرانه انجام می دهد. در این صورت نه تنها پرخاشگری و عصبانیت شما کارساز نخواهد بود، بلکه می تواند موجب افزایش پرخاشگری آن ها نیز شود. بنابراین بهترین کار این است که در اینگونه مواقع با لحن آرام و بسیار صبور مقابل فرزند خود قرار بگیرید و سعی کنید او را آرام کنید. شاید در ابتدا فرزند شما به رفتار شما توجه نکند. اما به مرور زمان این آرامش به فرزند نیز منتقل شده و از پرخاشگری او کاسته خواهد شد.

اهمیت بازی والدین با فرزندان در انتقال مفاهیم صحیح

طبق تعاریف علوم اجتماعی، خانواده سالم خانواده‌ای است که میان اعضای آن به ویژه ما بین والدین و فرزندان رابطه صحیح و صمیمانه حاکم باشد. برای رسیدن به این رابطه انسانی سالم اصول ها و روش های مختلف وجود دارند. یکی از این اصول ها بازی والدین و کودکان است. به عبارتی والدین هوشمند با استفاده از این اصول پیوند روحی و فکری مناسبی با فرزند خود برقرار می‌کنند و از این طریق الگوهای رفتاری صحیح را به آنها انتقال می دهند.

مادر در حال عروسک بازی با کودکشبه عنوان مثال والدین در اثنای بازی به کودک خود می آموزند که به حقوق دیگران احترام بگذارند، صبور باشند و مفاهیمی همچون؛ رعایت ادب، رعایت نوبت، احترام به قوانین و غیره را به آنها القا می دهند. لازم است بدانید که برخی از روانشناسان معتقدند که کودکان قدرت بالایی در الگوبرداری از والدین خود دارند. بنابراین هنگامی که کودک رفتار صحیح والدین خود را به‌خصوص در حین بازی میبیند، رفتار صحیح را می آموزد و شروع به تکرار آن می ‌کند تا در وجودش نهادینه شود. برخی از اسباب بازی های ارزشمند برای رسیدن به این هدف عبارت اند از: انواع بازی های فکری، انواع منچ، سودوکو، اتللو و غیره

افزایش اعتماد به نفس کودکان با بازی والدین با کودک

کودکان به شدت به والدین خود وابسته هستند و نحوه رفتار آنها تاثیر عمیقی بر افزایش و یا کاهش اعتماد به نفس آنها دارد. ارتباط صحیح والدین با فرزندان مانع بروز برخی از اختلال های اضطرابی، روحی و روانی در آنها می شود. همچنین کودکانی که به خوبی با پدر و مادر خود ارتباط برقرار می کنند از اعتماد به نفس بیشتری نسبت به سایرین برخوردار هستند. در نتیجه راحت ‌تر می‌ توانند وارد اجتماع شوند و از ابراز نظرات و عقاید خود در جمع های جدید واهمه ‌ای نداشته باشند. چرا که پیش‌تر در محیط خانه و در قالب بازی نحوه صحیح ابراز عقاید را تجربه کرده اند و به اندازه کافی اعتماد به نفس دارند اما کودکانی که به ندرت با والدین خود ارتباط برقرار می‌ کنند و یا والدین هیچ تمایلی به بازی کردن با آنها ندارند از اعتماد به نفس کافی برخوردار نخواهند بود و طعم طرد شدگی را از همان کودکی می‌ چشند، در نتیجه توانایی ابراز وجود در جمع های جدید را نخواهند داشت.