عمومیکسب و کار

آماده سازی زمین برای کاشت نهال بادام

با آماده سازی زمین و نحوه کاشت نهال بادام بیشتر آشنا شوید

برای آماده سازی زمین جهت کاشت نهال و احداث باغ ، در مرحلۀ اول باید طراحی باغ صورت گیرد و براساس نقشۀ مورد نظر نسبت به آماده سازی زمین و حفر چاله های کشت اقدام نمود. البته زمین مورد نظر باید قبلاً آماده شده باشد. قبل از کاشت درخت ، باید به زمین مواد آلی اضافه کرد و سپس اقدام به شخم عمیق و عمود برهم کرد.

با توجه به قیمت نهال بادام، قبل از کاشت حتماً باید در زمین مورد نظر ضدعفونی جهت از بین بردن آفات و بیماری های خاص انجام گیرد. زمان کاشت نهال در زمین با توجه به آب و هوا ، در محلها و مناطق مختلف متفاوت خواهد بود. به طور کلی در موقع استراحت گیاه می توان اقدام به تغییر محل آن نمود.

معمولاً در مناطق سرد معتدل یا مناطق سردی که زمستان سخت دارند، در فصل زمستان درختان میوه عموماً در استراحت هستند و در این مناطق در دو موقع اواخر پائیز یا اواخر زمستان و قبل از بیدار شدن درختان می توان کاشت نهال را انجام داد. اگر سرمای زمستان به اندازه ای شدید نیست که خطر یخبندان زیاد و سرمازدگی ریشۀ نهال وجود داشته باشد. کشت درخت در اواخر پائیز مناسب تر است زیرا موجب جلو افتادن رشد نهال در بهار سال بعد می شود. هنگام خرید نهال به توجه به این نکات ضروری است.

آفات, آهن, ایران

آماده سازی زمین جهت کاشت نهال

برای آماده کردن زمین برای احداث باغ لازم است قبل از اجرای هر نوع عملیات دیگر در روی زمین ، آن را تسطیح و ترازبندی نمود. زیرا درختان میوه مدت زیادی در یک محل باقی می مانند بنابراین باید تمامی عملیات مربوط به تهیه و آماده کردن زمین به خوبی قبل از کاشت درخت انجام گیرد.

در زمینهایی با شیب تند ، محل مورد نظر برای احداث باغ باید به قطعاتی درآید که هر قطعۀ آن بایستی مسطح باشد. در زمینهایی که شیب کمی دارند نیز در ابتدا باید به تسطیح و از بین بردن ناهمواری های جزیی زمین اقدام کرد تا در اثر آبیاری و یا بارندگی خاک زمین شسته نشود.

تسطیح زمین جهت کاشت نهال

تسطیح عبارت است از صاف و هموار کردن زمین به منظور بهتر شدن وضع آبیاری و سایر عملیات کاشت و داشت. اگر زمین مورد کاشت مسطح و هموار نباشد آب نمی تواند به طور یکنواخت و مرتب به تمام درختان برسد و خاک درختانی که در قسمت های بلندی زمین کاشته می شوند شسته شده و ریشۀ این درختان در مجاورت هوا قرار گرفته و خشک می شوند.

برعکس درختانی که در قسمت گود زمین کاشته شده اند به علت انباشته شدن خاک های قسمت های بلند در پای آنها به اصطلاح خفه شده و در نتیجه از بین می روند. بنابراین تسطیح زمین یکی از مراحل اولیه آماده سازی زمین جهت کاشت نهال است.

در دامنۀ تپه ها نیز برای کاشت گیاهان باغی و درختان میوه ، در ابتدا تپه ها را به صورت پلکانی تراز و هموار نموده و سپس عملیات کاشت را شروع می کنند. عملیات تسطیح و تراز بندی زمین ها به طور کلی توسط بولدوزر و لودر و گریدر انجام می گیرد.

کودپاشی قبل از کاشت نهال

تنظیم میزان مواد آلی خاک مطابق با نیاز درخت انجام می شود. بنابراین در آماده سازی زمین جهت کاشت نهال باید اقدام به اضافه کردن کود به خاک نماییم. در مقاله نکات خرید نهال از اکین نهال؛ با کودهای که در کشت گیاهان و درختان استفاده می شود بیشتر آشنا شوید.

شخم زدن در آماده سازی زمین جهت کاشت نهال

پس از انجام عمل کودپاشی ، به وسیلۀ تجهیزات و ادوات شخم زنی ، شخم عمیقی در حدود ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر در خاک می زنیم که اولاً کود به طور کامل با خاک مخلوط شود و ثانیاً خاک زمین مورد کاشت درخت نرم شده تا عملیات بعدی به طور آسان تری انجام گیرد. عمل شخم زدن زمین هم زمان با کود پاشی در بهار یا پاییز انجام می گیرد.

دیسک زدن

بر اثر شخم زدن عمیق در زمین مقداری کلوخ بزرگ به وجود می آید که در موقع کاشت درخت و پیاده کردن نقشه و غیره اشکالاتی به وجود می آورند. برای خرد کردن این کلوخها احتیاج به عمل دیسک زدن می باشد. اصولاً دیسک عمود برجهت شخم زده می شود تا شیارهایی که بین خیش های گاو آهن به وجود آمده هموار شود و در عین حال کلوخها نیز خرد شوند.

ماله کشی برای آماده سازی زمین جهت کاشت نهال

پس از دیسک زدن ، زمین را ماله می کشند. ماله ممکن است چوبی یا آهنی باشد. اکثراً ماله و هرس با هم زده می شوند. بدین ترتیب که اول هرس یا دندانه را به تراکتور یا هر وسیلۀ دیگری که با آن کار می کنند می بندند و در پشت آن ماله را به تراکتور وصل می نمایند.

ماله کشی برای آماده سازی زمین جهت کاشت نهال شامل جمع آوری ریشه علف های هرز و نیز قلوه سنگ های موجود در سطح زمین و هموار کردن شیارهای کوچک حاصله از عملیات قبل می باشد. عدم انجام ماله کشی باعث مشکلاتی در کاشت درخت و پیاده کردن نقشه و غیره می شود.

حفر چاله برای آماده سازی زمین جهت کاشت نهال

پس از آنکه محل درختان در زمین اصلی مشخص شد آنها را با آهک و یا کوبیدن میخ چوبی علامتگذاری و سپس اقدام به کندن گودها یا چاله ها می کنند. چاله ها به صورت دستی و یا با استفاده از مته چاله کنی (تراکتور ) ایجاد می گردند. هرچه عمق خاک زراعی بیشتر باشد و خاک مرغوب تری در اختیار داشته باشیم اندازه چاله را می توان کمتر در نظر گرفت.

با توجه به شرایط خاک و نوع درخت پس از عملیات مربوط به گودبرداری اقدام به کاشت درخت می نمایند. باید یادآور شد که بهتر است همیشه در موقع چاله کنی یا زمان حفر گودال حتماً به این موضوع توجه داشت که خاک سطحی در یک سمت چاله و خاک قسمت عمیق چاله در جهت دیگر چاله ریخته یا تلمبار شود و در موقع پر کردن چاله ها و کاشت نهال حتماً از خاک سطحی استفاده شود و خاک زیرین و نامرغوب در سطح مزرعه پخش گردد.

عملیات کاشت که بعد از عملیات مربوط به آماده سازی زمین جهت کاشت نهال انجام می گردد عبارت از کاشت نهال ، ایجاد جوی های آبیاری در ردیف درختان ، ایجاد جویهای آب رسانی اصلی در اطراف باغ از محل ورودی آب تا ابتدای جویهای ردیفهای درختان ، سله شکنی ، وجین ، آبیاری و سم پاشی می باشد. برای اینکه بتوان از دستگاه های مکانیزه در امر عملیات داشت استفاده نمود باید درختان به طور منظم و با فواصل مشخص کشت شوند.

فواصل کاشت نهال

غالباً در باغات ایران فواصل مناسب کاشت درخت کمتر رعایت می شود و بدون توجه به شرایط زندگی ، درختان میوه را با یک فاصله و نزدیک به هم می کارند. در نتیجه باغهایی با درختان نامنظم و ناموزون به وجود می آید که محصولات آنها نامرغوب و بسیار کم خواهد بود. فاصله کاشت مناسب انواع درختان میوه با توجه به شرایط اقلیمی منطقه ، نوع پایه و رقم متغیر می باشد.

عوامل موثر در آماده سازی زمین جهت کاشت نهال

عوامل اساسی که هنگام احداث باغ باید به آنها توجه نمود دو دسته اند که عبارت اند از :

۱- عوامل ثابت : به عواملی گفته می شود که باغدار فقط یک بار فرصت تصمیم گیری در مورد آنها را دارد و در تمام مدت باغداری با آنها سر و کار خواهد داشت. مانند: آب و هوا ، محل باغ ، نوع خاک ، نوع درخت میوه و رقم آن ، فاصله کاشت درختان و …..
۲ – عوامل غیرثابت : این عوامل در طول دوره رشد درخت پیش می آیند. مانند عملیات های مربوط به آماده سازی زمین جهت کاشت نهال ، مدیریت های بعد از کاشت درخت ، بیماری درختان ، تربیت و هرس درختان ، محافظت در برابر شرایط نامساعد محیطی و …..

در احداث یک باغ جدید دو حالت ممکن است رخ بدهد. در حالت اول، محصول ویژه ای مورد نظر است که برای کشت آن باید زمین و شرایط آب و هوایی مناسب را پیدا کنیم. در حالت دوم که بیشتر همگانی است، زمین و نوع آب و هوا در اختیار ماست و ما باید درختانی را که با آن زمین و منطقه سازش داشته باشند انتخاب کرده و کشت کنیم.

به طور کلی آب و هوا در تعیین اینکه آیا یک گونۀ خاص می تواند به طور موفقیت آمیزی در یک ناحیۀ ویژه پرورش یابد اهمیت بسزایی دارد. واکنش درختان میوه به عوامل محیطی به دلیل چند ساله بودن و نحوۀ رشد و باروری آنها تا حدودی با سایر گیاهان متفاوت است.

مهم ترین عوامل محیطی که باید در زمان احداث باغ به آنها توجه شود :

۱ – درجه حرارت های حداقل زمستان در طول فصل رشد
۲ – درجه حرارت حداکثر در طول فصل رشد
۳ – سرماهای دیررس بهاره
۴ – سرماهای زودرس پاییزه
۵ – اخذ گواهی سلامت و بهداشت نهال
۶ – شدت نور
۷ – مقدار بارندگی سالیانه

موقعیت محل

انتخاب درست محل یکی از نکات مهم در کاشت درخت و احداث باغ می باشد. عوامل مکانی نامناسب می توانند موجب کاهش طول عمر مفید باغ ، کاهش محصول درختان و افزایش هزینه های نگه داری محصول شوند و برعکس عوامل مناسب مکانی می توانند به میزان زیادی محصول را افزایش یا خطر آسیب دیدگی از بیماریها را کاهش دهند.

تاثیر گذاری دما

همانند سایر گیاهان ، درختان میوه برای رشد و تولید محصول نیازمند یک دامنه گرمایی و دمای مناسب خود هستند. افزون بر این دما در زندگی درختان میوه اثرات دیگری نیز دارد. از آن جمله درختان میوه خزان دار باید در طول زمستان به تعداد ساعت های معین دمایی کمتر از ۷ درجه سانتیگراد دریافت کنند تا در فصل بهار از حالت استراحت بیرون آمده و آغاز به رشد کنند.

این موضوع مربوط به نیاز سرمایی درختان است و یکی از مهمترین عوامل محدودکننده برای انتخاب مناطق کاشت درختان میوه مختلف می باشد بدین معنی که اگر سرمای لازم تأمین نگردد در بیشتر موارد جوانه های گل در بهار شکوفه نمی دهند و محصولی به دست نخواهد آمد. بنابراین قبل از آماده سازی زمین جهت کاشت نهال و احداث باغ تعیین دمای محل دارای اهمیت زیادی است.

نور

برخلاف طول روز ، شدت نور در رشد و باروری درختان بسیار مؤثر است. تغییر دادن شدت نور در سطح باغ کاری غیر عملی است و تنها راه نور رسانی کافی به درون درخت ، دادن شکل و تراکم مناسب به شاخسارۀ آن است. از اثرهای بسیار مهم نور در درختان میوه، ایجاد رنگ در میوه ها است.

برای مثال در میوه های سیب اگر شدت نور ( به ویژه در دو تا سه ماه آخر فصل رشد ) کافی نباشد تولید رنگ سرخ دچار اختلال می گردد. به این دلیل پیشنهاد شده است در مناطقی که پاییزی ابری یا مه آلود دارند به جای سیب های سرخ انواع زرد و سبز آن کشت گردد.

روزهای آفتابی اثر سودمندی روی کیفیت درونی و بیرونی میوه دارد ( گوشت محکم، قند زیاد و طعم مناسب ). علاوه بر آن باعث گرم کردن خاک ، سوخت و ساز مناسب ، میزان قند میوه ، تجمع رنگدانه های زرد در میوه ، تجزیۀ کلروفیل ، تشکیل رنگ قرمز سطحی میوه ها ، توسعۀ جوانه های گل و سایر موارد را باعث می شود.

مشخص کردن ارتفاع

با افزایش ارتفاع ، درجه حرارت هوا کاهش می یابد آب و هوا شکننده تر می شود و فصل رشد کوتاه تر می گردد. اندازۀ میوه ها با افزایش ارتفاع کاهش می یابد. اما به طور معمول کیفیت درونی (رنگدهی ) و استحکام و حفظ کیفیت میوه افزایش می یابد.

میوه های تولید شده در ارتفاعات معمولاً به خاطر افزایش تابش اشعه ماوراء بنفش ، رنگ روشن تری دارند. به طور معمول به ازای افزایش ۳۰ متر ارتفاع ، رسیدگی میوه یک روز به تأخیر می افتد.

تعیین شیب برای آماده سازی زمین جهت کاشت نهال

در مکانهای شیب دار و تپه ها حتی تفاوت های جزئی در جهت شیب به طور چشمگیری زمان آفتاب دهی را تغییر میدهد. شیب های ملایم رو به جنوب به طور طبیعی برای کاشت درخت مناسب تشخیص داده شده است. شیب های رو به جنوب تقریباً دو برابر شیب های رو به شمال و شرق که در سایه هستند نور دریافت می کنند.

با این وجود همیشه یک مکان رو به جنوب برای برخی گونه ها و ارقام میوه مناسب نیست. مثلا در شیب های رو به جنوب افزایش زود هنگام درجه حرارت ، سبب شکفتن زود هنگام جوانه و پیدایش زود هنگام گل می شود. این گونه جوانه ها یا گلها در بیشتر موارد با خطر سرمازدگی و یخ زدگی روبرو است.

هوای سرد سنگینتر از هوای گرم است لذا به سطح زمین می آید و به سمت پایین شیب و پایین ترین قسمت جاهای مرتفع جریان می یابد. بنابراین باغ نباید در مناطقی از قبیل پایین یا ته دره ها که هوای سرد در آنها جمع می شود احداث گردد.

باد

قبل از شروع عملیات آماده سازی زمین جهت کاشت نهال و احداث باغ توجه به عاملی مانند شدت وزش باد نیز دارای اهمیت است. نوسانات و شدت باد نیز در باغ های میوه مهم است. محافظت مؤثرتر در برابر باد با کاشت بادشکن حاصل می شود.

تأمین آب و کیفیت آن

در بعضی مناطق نیاز آبی درختان میوه عمدتاً توسط نزولات آسمانی تأمین می گردد. به دلیل کمبود آب در کشور ما تهیۀ آب احتیاج به سرمایۀ نسبتاً زیادی دارد که باید پیش از شروع به احداث باغ در نظر گرفته و تأمین شود.

علاوه بر مقدار و قیمت آب کیفیت آن نیز اهمیت زیادی دارد زیرا آبیاری مداوم یک خاک خوب با آب سنگین و یا شور به تدریج زمین را شور و نامناسب می سازد. توجه به این نکته نیز دارای اهمیت است که درختان جوان به خصوص درختانی که به تازگی کاشت شده اند به خشکی حساس هستند و در مراحل بحرانی نیاز بیشتری به آبیاری دارند.

خاک

گیاهان برای تولید محصول سالم به ویژه در خشکسالی یا در زمان بارندگی فراوان ، نیازمند خاک هایی با تهویه و قابلیت نگه داری زیاد آب و با عمق کافی با قابلیت نفوذ ریشه مناسب و حاوی موجودات زندۀ فراوان هستند. اگر خاک دارای عمق و زهکشی کافی ، از PH مناسبی نیز برخوردار باشند به خوبی در آن رشد کرده و محصول کافی می دهند.

در بررسی خاک قبل از آماده سازی زمین جهت کاشت نهال و احداث باغ نکاتی که از اولویت برخوردار هستند در درجۀ اول عمق خاک ، در درجۀ دوم عمق سطح آب زیرزمینی و در درجۀ سوم میزان نمکهای محلول ( شوری ) خاک است. کمبود مواد معدنی و آلی و تا حدودی هم ، نامناسب بودن خاک را می توان با افزودن مواد مورد نیاز (کودهای طبیعی و شیمیایی ) به خاک جبران کرد.

سیستم کاشت نهال

یکی از راههای رسیدن به حداکثر محصول در واحد سطح افزایش تعداد درختان در واحد سطح می باشد ولی در این حالت باید مراقب نور رسانی به تمام قسمت های مختلف گیاه بود زیرا درخت در محلی گل و میوه می دهد که آن محل در طی روز ساعاتی در معرض نور خورشید قرار بگیرد. بنابراین تراکم درخت در واحد سطح باید دارای حدی باشد که تمامی قسمت های گیاه در طی روز در معرض نور خورشید قرار بگیرد.

در مناطق مختلف کشور شدت تابش متفاوت است بنابراین باید از روشهای کاشتی استفاده نمود که تمامی قسمت های درختان میوه از نور کافی برای تولید گل و میوه برخوردار شوند. معمولاً بهترین جهت ردیفها در بیشتر مناطق کشور شرقی – غربی است. تا اولاً بتوانند از نور بیشتری بهره ببرند و ثانیاً امکان رفت و آمد کارگران و وسایل موتوری فراهم گردد.

تراس بندی جهت کاشت نهال

روشی است که به کمک آن می توان در اراضی شیب دار کشت درخت انجام داد. عرض تراس ها بسته به شیب زمین بین ۲ تا ۵ متر و بلندای دیوارۀ تراس ۸۰ سانتی متر و اختلاف سطح بین تراسها ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی متر باید باشد.

شیب تراس را باید به گونه ای تنظیم کرد که به سمت تپه باشد به صورتی که آب در خاک زهکشی شود. همچنین در زمان آماده سازی زمین جهت کاشت نهال باید در انتهای تراس جویی به منظور زه کشی ایجاد کرد که آب اضافی را خارج کرده و مانع خرابی و فرسایش خاک شود.

مجله سلامتی ایران

جدیدترین اخبار روز پزشکی و سلامتی ایران و جهان و در این مجله سلامتی و پزشکی می توانید شاهد بررسی انواع امراض و بیماری های مختلف، شیوه ها و راهکار های درمان، روش های تشخیص بیماری باشید.