علمی و پزشکیکسب و کار

علائم ناباروری در زنان و مردان و روش‌های درمانی

ناباروری یک بیماری پیچیده است که افراد و زوج‌های زیادی را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این مقاله به بررسی علائم مختلف مرتبط با ناباروری خواهیم پرداخت.

متخصص زنان دکتر مائده احمدی

با درک این علائم، می‌توانید به دنبال کمک پزشکی توسط فوق تخصص ناباروی در تهران دکتر مائده احمدی مناسب باشند و گزینه‌های درمانی بالقوه را بررسی کنند. هدف این مقاله ارائه یک نمای کلی جامع از علائم ناباروری، دسته‌بندی آن‌ها در عناوین خاص برای وضوح بهتر است.

علائم ناباروری زنان

برخی از نشانه‌های ناباروری در زنان عبارت‌اند از:

سیکل‌های قاعدگی نامنظم

  • چرخه‌های قاعدگی طولانی یا نامنظم ممکن است نشان دهنده عدم تعادل هورمونی یا مشکلات تخمک‌گذاری باشد.
  • عدم قاعدگی (آمنوره) نیز ممکن است نشانه ناباروری باشد.

پریود‌های دردناک یا سنگین

درد شدید قاعدگی (دیسمنوره) یا خونریزی بیش از حد شدید ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه‌ای مانند آندومتریوز یا فیبروم رحم باشد.

عدم تعادل هورمونی

علائمی مانند آکنه، رشد بیش از حد مو (هیرسوتیسم)، یا افزایش وزن، به ویژه در ناحیه شکم، ممکن است نشان دهنده اختلالات هورمونی باشد که بر باروری تأثیر می‌گذارد.

عوامل مرتبط با سن

زنان بالای 35 سال ممکن است به دلیل کاهش ذخیره تخمدان و کاهش کیفیت تخمک، کاهش باروری را تجربه کنند.

علائم ناباروری مردان

برخی از علائمی که نشان دهنده ناباروری در مردان است عبارت‌اند از:

تجزیه و تحلیل غیر طبیعی منی

  • تعداد کم اسپرم (الیگواسپرمی) یا عدم وجود کامل اسپرم (آزواسپرمی) ممکن است نشان دهنده ناباروری مردان باشد.
  • مورفولوژی غیر طبیعی اسپرم یا کاهش تحرک اسپرم نیز می‌تواند به مشکلات باروری کمک کند.

اختلال جنسی

مشکلات در دستیابی یا حفظ نعوظ (اختلال نعوظ) یا تجربه انزال زودرس ممکن است بر باروری تأثیر بگذارد.

واریکوسل

تورم یا بزرگ شدن ورید‌های داخل کیسه بیضه (واریکوسل) می‌تواند منجر به کاهش تولید و کیفیت اسپرم شود و به طور بالقوه باعث ناباروری شود.

علائم مشترک ناباروری

  • درد لگن: درد مزمن لگن در مردان و زنان می‌تواند نشان دهنده شرایط زمینه‌ای مانند آندومتریوز، بیماری التهابی لگن (PID) یا ناهنجاری‌های اندام تناسلی باشد.
  • سقط مکرر: سقط جنین‌های متعدد می‌تواند نشانه‌ای از ناباروری یا یک بیماری زمینه‌ای باشد که بر رشد جنین تأثیر می‌گذارد.
  • خصوصیات جنسی ثانویه: تأخیر یا عدم وجود ویژگی‌های جنسی ثانویه، مانند عدم رشد سینه در زنان یا عدم رشد مو‌های صورت در مردان، ممکن است نشان دهنده عدم تعادل هورمونی باشد که بر باروری تأثیر می‌گذارد.
  • چاقی: اضافه وزن به خصوص در زنان می‌تواند منجر به عدم تعادل هورمونی و اختلال در عملکرد طبیعی تولید مثل شود.
  • بیماری مزمن یا دارو‌ها: برخی شرایط مزمن (مانند دیابت، اختلالات خود ایمنی) یا دارو‌ها (مانند شیمی درمانی، استروئیدها) می‌توانند بر باروری تأثیر بگذارند.

علائم روانی و عاطفی

برخی از علائم روانی و عاطفی ناباروری عبارت‌اند از:

استرس و اضطراب

مقابله با ناباروری می‌تواند باعث ناراحتی عاطفی قابل توجهی شود که منجر به افزایش سطح استرس و اضطراب می‌شود. احساس غم و اندوه، ناامیدی و ناامیدی در بین افرادی که با ناباروری دست و پنجه نرم می‌کنند رایج است.

تنش رابطه

ناباروری می‌تواند روابط را تحت فشار قرار دهد، زیرا زوج‌ها ممکن است احساس سرزنش، گناه یا رنجش نسبت به یکدیگر را تجربه کنند. مواجهه با مشکلات عاطفی و آشفتگی‌های عاطفی ناشی از ناباروری می‌تواند منجر به خلل در ارتباطات و کاهش صمیمیت شود.

انزوای اجتماعی

افرادی که با ناباروری مواجه هستند اغلب احساس انزوا می‌کنند، به خصوص زمانی که در اطراف دوستان یا اعضای خانواده خود قرار می‌گیرند که با موفقیت باردار شده‌اند. شرکت در رویداد‌ها یا گردهمایی‌های اجتماعی ممکن است به دلیل حساسیت عاطفی پیرامون بحث‌های مربوط به باروری چالش برانگیز شود.

ناباروری غیر قابل توضیح

در برخی موارد، افراد ممکن است علائم خاصی از ناباروری را از خود نشان ندهند، که تشخیص علت زمینه‌ای را دشوار می‌کند. ناباروری بدون دلیل زمانی تشخیص داده می‌شود که پس از ارزیابی کامل پزشکی، دلیل روشنی برای ناباروری مشخص نشود.

درخواست کمک پزشکی

چه زمانی باید با پزشک مشورت کرد

اگر بیش از یک سال (یا شش ماه اگر بالای 35 سال دارید) بدون موفقیت تلاش کرده‌اید که باردار شوید، توصیه می‌شود به دنبال کمک پزشکی باشید. در صورت مشاهده هر یک از علائم ذکر شده مرتبط با ناباروری، ضروری است که به سرعت با پزشک مشورت کنید.

ارزیابی اولیه

در طول ارزیابی اولیه، پزشک یک تاریخچه پزشکی دقیق از جمله هرگونه بارداری، جراحی یا شرایط پزشکی قبلی را می‌گیرد. هر دو طرف معاینه فیزیکی برای ارزیابی علائم ناباروری خواهند داشت.

تست‌های تشخیصی

پزشک ممکن است آزمایش‌های تشخیصی مختلفی را برای شناسایی علت زمینه‌ای ناباروری توصیه کند:

  • برای زنان، این آزمایش‌ها ممکن است شامل ارزیابی سطح هورمون، تصویربرداری اولتراسوند از اندام‌های تناسلی یا هیسترئو سالپنگوگرافی برای ارزیابی لوله‌های فالوپ باشد.
  • مردان ممکن است برای ارزیابی تعداد، تحرک و مورفولوژی اسپرم، آنالیز منی انجام دهند.

بررسی‌های بیشتر

در مواردی که آزمایشات اولیه علت ناباروری را مشخص نکند، ممکن است پزشک آزمایش‌های تخصصی تکمیلی را توصیه کند. این آزمایش‌ها ممکن است شامل لاپاراسکوپی یا هیستروسکوپی برای زنان باشد تا مستقیماً اندام‌های تناسلی را مشاهده کنند. مردان ممکن است تحت آزمایش ژنتیک یا ارزیابی سطح هورمون قرار گیرند تا هر گونه مشکل اساسی را شناسایی کنند.

گزینه‌های درمان

برخی از روش‌های درمان ناباروری عبارت‌اند از:

دارو‌های باروری

دارو‌های باروری معمولاً برای تنظیم عدم تعادل هورمونی، تحریک تخمک‌گذاری یا بهبود تولید اسپرم تجویز می‌شوند. به عنوان مثال می‌توان به کلومیفن سیترات، لتروزول یا گنادوتروپین اشاره کرد.

تکنیک‌های کمک باروری

لقاح آزمایشگاهی (IVF) یک روش معمول کمک باروری است که در آن تخمک‌ها در آزمایشگاه بارور شده و سپس به رحم منتقل می‌شوند. تکنیک‌های دیگری مانند تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم  (ICSI) یا تلقیح داخل رحمی (IUI) ممکن است بر اساس مسأله باروری خاص توصیه شود.

مداخلات جراحی

ممکن است برای اصلاح ناهنجاری‌های آناتومیکی، برداشتن فیبروم‌ها یا پولیپ‌ها یا ترمیم لوله‌های فالوپ مسدود شده، اقدامات جراحی لازم باشد. در مردان، مداخلات جراحی ممکن است به اصلاح مسائلی مانند واریکوسل یا انسداد در دستگاه تناسلی کمک کند.

گزینه‌های اهدا‌کننده

در مواردی که امکان لقاح طبیعی وجود ندارد، ممکن است استفاده از تخمک، اسپرم یا جنین اهداکننده در نظر گرفته شود. رحم اجاره‌ای، که در آن زن دیگری حامل حاملگی است، ممکن است برای برخی از زوج‌ها نیز گزینه‌ای باشد.

خلاصه مبحث علائم ناباروری

شناخت علائم مرتبط با ناباروری اولین گام برای جستجوی مداخلات پزشکی مناسب است. با دسته‌بندی این علائم تحت عناوین خاص، مروری جامع بر علائم مختلف ناباروری ارائه کردیم. هنگام مشاهده هر یک از این علائم مهم است که با پزشک مشورت کنید، زیرا آن‌ها می‌توانند ارزیابی‌های بیشتری انجام دهند و گزینه‌های درمانی مناسب را بر اساس علت زمینه‌ای توصیه کنند. به یاد داشته باشید، تشخیص زودهنگام و مداخله می‌تواند به طور قابل توجهی شانس بارداری و بارداری موفق را افزایش دهد.