خلاصه کتاب در ستایش چرب زبانی ( نویسنده ویلیس گات رگیر )

کتاب «در ستایش چرب زبانی» اثری از ویلیس گات رگیر، دیدگاه های سنتی درباره تملق گویی را به چالش می کشد و نشان می دهد که چاپلوسی، برخلاف تصور رایج، همیشه یک رذیله اخلاقی نیست، بلکه پدیده ای پیچیده، باستانی و جزء جدایی ناپذیر از تعاملات انسانی است که ریشه های عمیقی در روان شناسی و تاریخ بشر دارد. این کتاب خواننده را به سفری دعوت می کند تا این پدیده را نه با پیش داوری، بلکه با نگاهی نو و تحلیلی بررسی کند و ابعاد مختلف آن را بشناسد.

درباره نویسنده: ویلیس گات رگیر کیست؟

ویلیس گات رگیر، استاد برجسته دانشگاه ایلینوی و نویسنده ای است که در آثار خود به موضوعات فرهنگی و اجتماعی با رویکردی متفاوت و عمیق می پردازد. او با نگاهی کنجکاوانه و تحلیلی، مفاهیم رایج و گاهی تابو را زیر ذره بین می برد و از زوایای جدیدی به آن ها می نگرد. رگیر در «در ستایش چرب زبانی» نیز با شجاعت تمام، به یکی از این تابوهای اجتماعی، یعنی چاپلوسی، پرداخته و با اتکا به دانش وسیع خود در تاریخ، ادبیات و فلسفه، روایتی جذاب و چالش برانگیز از آن ارائه می دهد. دیدگاه های منحصربه فرد او، که بر پایه پژوهش های گسترده شکل گرفته، به خواننده کمک می کند تا فراتر از قضاوت های اخلاقی صرف، به کارکردها و ماهیت پنهان این رفتار انسانی پی ببرد.

چاپلوسی: یک رذیله اخلاقی یا ابزاری هوشمندانه؟

از همان کودکی، در مدرسه و خانه، در آموزه های اخلاقی و مذهبی، مدام شنیده ایم که چاپلوسی یا تملق گویی کاری ناپسند، فریبکارانه و رذیلتی اخلاقی است که باید از آن دوری کرد. در متون فلسفی یونان باستان نیز، تملق به مثابه سمّی خطرناک معرفی شده و حکما همواره نسبت به آن هشدار داده اند. این دیدگاه عمومی، چاپلوسی را با دروغ، ریا و ضعف شخصیتی پیوند می زند و هیچ جنبه مثبتی برای آن قائل نیست.

دیدگاه عمومی و سنتی

دیدگاه سنتی به چاپلوسی ریشه های عمیقی در فرهنگ و اخلاق جمعی دارد. جامعه به ما می آموزد که تمجید باید صادقانه و بر پایه استحقاق باشد؛ هرگونه ستایشی که به قصد کسب منفعت یا فریب دیگری صورت گیرد، نکوهش شده و از آن با عنوان «چاپلوسی» یاد می شود. این نگرش، انسان ها را به صداقت و رویکردی مستقیم در ارتباطات تشویق می کند و از هرگونه رفتاری که بوی ریا یا فرصت طلبی بدهد، بر حذر می دارد. بسیاری از داستان ها و حکایات اخلاقی، چاپلوسان را افرادی فرومایه و قربانیان چاپلوسی را افرادی ساده لوح و فریب خورده به تصویر می کشند.

دیدگاه رگیر و شکستن تابوها

ویلیس گات رگیر با نگاهی واقع گرایانه و تاریخی، این دیدگاه رایج را به چالش می کشد. او استدلال می کند که چاپلوسی، فارغ از قضاوت های اخلاقی ما، همواره بخشی جدایی ناپذیر از رفتار انسانی در طول تاریخ بوده و هست. رگیر معتقد است که دنیا با همین شیوه پیش می رود و انکار آن، نادیده گرفتن یک واقعیت عمیق روان شناختی است: بشر ذاتاً عاشق تملق شنیدن است. انسان ها از ستایش لذت می برند، حتی اگر بدانند این ستایش ممکن است کاملاً صادقانه نباشد. این پدیده نه تنها یک ضعف، بلکه یک نیاز اساسی است که در طول اعصار، از دربار پادشاهان و امپراتوران گرفته تا روابط روزمره و حتی عبادات مذهبی، نقش آفرینی کرده است.

کتاب او به ما نشان می دهد که تملق تنها یک ابزار برای فریب نیست، بلکه می تواند وسیله ای برای ایجاد ارتباط، تسهیل مذاکرات، حفظ صلح و حتی ارتقاء روحی باشد. رگیر از خواننده می خواهد که چشمانش را به روی این واقعیت بگشاید و به جای محکوم کردن صرف، به درک و تحلیل این پدیده پیچیده بپردازد.

«بشر خیلی زود فهمید که عاشق تملق شنیدن است و از آن لذت می برد. درنتیجه آن را برای قدرتمندان و بالادستی ها و برای حفظ منافعش به کار برد و نتایج خیره کننده اش را دید.»

خلاصه ی فصول اصلی و ایده های کلیدی کتاب

ویلیس گات رگیر در کتاب «در ستایش چرب زبانی» با نگاهی دقیق و موشکافانه، فصول مختلفی را به بررسی ابعاد گوناگون این پدیده اختصاص می دهد. او نه تنها به ریشه های تاریخی و فلسفی چاپلوسی می پردازد، بلکه به تاکتیک ها، لذت ها و حتی خطرات آن نیز اشاره می کند. در ادامه به خلاصه ای از مهم ترین ایده های مطرح شده در هر فصل پرداخته می شود:

فصل 1: بفرمایید تو!

این فصل به مثابه یک مقدمه برای ورود به دنیای پیچیده و بحث برانگیز چاپلوسی عمل می کند. رگیر در آغاز، خواننده را به کنجکاوی و کنار گذاشتن پیش داوری ها دعوت می کند. او با طرح این سوال که چرا یک رفتار به ظاهر ناپسند، تا این حد در تار و پود تاریخ و روابط انسانی تنیده شده است، ذهن مخاطب را برای پذیرش دیدگاه های جدید آماده می سازد. در واقع، این فصل دعوتی است برای بازنگری در آنچه از گذشته درباره چاپلوسی آموخته ایم و نگاهی عمیق تر به جنبه های پنهان آن.

فصل 2: به خودت بناز!

در این فصل، رگیر به پدیده «خودستایی» یا «خودفریبی» (self-flattery) می پردازد. او بیان می کند که چاپلوسی تنها مربوط به ستایش دیگران نیست، بلکه انسان ها درونی ترین نیاز به تمجید را در وجود خود حمل می کنند. این خودستایی، که گاهی به صورت خوش بینی بیش از حد یا باورهای کاذب درباره توانایی های خود بروز می کند، نقش مهمی در حفظ سلامت روان، اعتماد به نفس و انگیزه افراد دارد. رگیر نشان می دهد که این نوع از چاپلوسی، ابزاری طبیعی است که روان انسان برای مقابله با واقعیت های تلخ و حفظ تعادل درونی خود به کار می گیرد.

فصل 3: چاپلوسی چرا؟

این فصل به ریشه های عمیق و باستانی نیاز انسان به ستایش و تملق می پردازد. رگیر توضیح می دهد که انسان ها از دیرباز دریافته بودند که با تمجید از قدرتمندان و بالادستی ها، می توانند منافع خود را حفظ کرده و ارتقاء یابند. این رفتار، به سرعت تبدیل به یک رویه شد و در تمامی طبقات اجتماعی نفوذ کرد. نویسنده همچنین به تملق مذهبی اشاره می کند؛ جایی که افراد به امید پاداش اخروی و بالا رفتن جایگاه معنوی خود، به ستایش خدا و مقدسات می پردازند. او با آوردن مثال های متعدد تاریخی نشان می دهد که چاپلوسی چگونه به عنوان یک ابزار اجتماعی و حتی مذهبی، نقش آفرینی کرده است.

فصل 4: چگونه چاپلوسی کنیم؟

در این بخش، رگیر به تاکتیک ها، فنون و هنر چرب زبانی می پردازد. او سه قسم تمجید را معرفی می کند:

1. تمجید بی اختیار: ستایشی که از روی هیجان و صداقت طبیعی ابراز می شود.
2. تمجید آماده: تمجیدی که برای موقعیت های خاص (مانند فارغ التحصیلی یا مراسم مذهبی) با دقت تمرین و ارائه می شود.
3. تمجید پاداش جو: این قسم همان «چاپلوسی» است که به قصد کسب چیزی در ازای آن صورت می گیرد.

رگیر «قاعده ۱: تمجید پاداش جو = چاپلوسی» را مطرح می کند. او با مثال هایی از ادبیات، مانند دیالوگ های نمایشنامه «دو نجیب زاده ورونا» از شکسپیر، اهمیت تملق در ماجراهای عاشقانه را نشان می دهد. همچنین، از سیاستمدارانی چون ماکیاولی و کتاب «شهریار» به عنوان نمونه ای از چاپلوسی هوشمندانه یاد می کند که با هدف جلب نظر حاکمان نوشته شده است. این فصل به ظرافت ها و پیچیدگی های این هنر انسانی اشاره دارد.

فصل 5: کیفور چاپلوسی

این بخش به لذت و سرخوشی ناشی از تملق شنیدن و تاثیرات روانشناختی آن اختصاص دارد. رگیر «قاعده ۲: تمجید باید لذت بخش باشد» را بیان می کند و توضیح می دهد که اگر چاپلوسی لذت بخش نباشد، صرفاً قیل وقال است. او از مفهوم «انبساط خاطر» از دیدگاه پلوتارک یاد می کند که نشان می دهد چگونه چاپلوسی می تواند موجب رضایت و گشادگی خاطر شود. رگیر اشاره می کند که سفره چاپلوسی بسیار پرنعمت است و منافع متقابلی برای هر دو طرف (چاپلوس کننده و چاپلوس شونده) به همراه دارد؛ از حس خوب و افزایش اعتماد به نفس تا ترفیع و امتیازات مادی.

فصل 6: خطرات

رگیر در این فصل، جنبه های تاریک و منفی چاپلوسی و پیامدهای بالقوه آن را نادیده نمی گیرد. او هشدار می دهد که چاپلوسی افراطی، فریبکارانه و مخرب می تواند منجر به گمراهی، از دست دادن ارتباط با واقعیت و تصمیمات اشتباه شود. این بخش به خواننده کمک می کند تا تفاوت بین چاپلوسی سازنده (که با ظرافت و در راستای ایجاد حس خوب و ارتباط است) و چاپلوسی مخرب (که صرفاً برای منافع شخصی و با فریب همراه است) را درک کند. او بر اهمیت تشخیص مرزهای باریک میان این دو نوع رفتار تاکید می کند.

فصل 7: شجاعت چاپلوسی

این فصل یکی از بحث برانگیزترین بخش های کتاب است که در آن رگیر رویکردی جدید به مفهوم «شجاعت» ارائه می دهد. او معتقد است که در دنیایی که چاپلوسی اغلب نکوهش می شود، استفاده آگاهانه و هنرمندانه از تملق نیازمند نوعی شجاعت است. این شجاعت، نه در فریب دادن، بلکه در مواجهه با واقعیت انسانی و استفاده از ابزارهایی است که به طور طبیعی در روابط انسانی وجود دارند. رگیر بازتعریفی از شجاعت در بستر این رفتار انسانی ارائه می دهد و آن را از یک رذیلت صرف، به یک مهارت پیچیده ارتباطی ارتقا می دهد.

فصل 8: ستایش خدا

رگیر در این فصل، به نگاهی عمیق تر به پدیده چاپلوسی در بستر مذهبی و معنوی می پردازد. او از دیدگاه های مختلف، بررسی می کند که چگونه انسان ها در طول تاریخ، با ستایش و پرستش خدا، به دنبال برقراری ارتباط، کسب آرامش و رسیدن به پاداش های اخروی بوده اند. او این نوع ستایش را نیز از جهاتی با تملق گویی انسانی مقایسه می کند و به شباهت ها و تفاوت های آن می پردازد. این بخش، جنبه فلسفی و معنوی کتاب را تقویت می کند.

فصل 9: به سلامت

فصل پایانی کتاب، به جمع بندی نهایی نویسنده و ارائه پیام های پایانی اختصاص دارد. رگیر در اینجا بار دیگر بر این نکته تاکید می کند که چاپلوسی، پدیده ای اجتناب ناپذیر، قدرتمند و پیچیده است که درک آن برای هر انسانی ضروری است. او خواننده را به تفکر عمیق تر درباره این جنبه از رفتار انسانی دعوت می کند و از او می خواهد که به جای قضاوت های سطحی، به تحلیل و شناخت این پدیده بپردازد. این فصل، مهر پایانی بر بحث های عمیق کتاب می زند و مسیر را برای تاملات شخصی خواننده هموار می سازد.

نمونه های تاریخی برجسته از چرب زبانی در کتاب

«در ستایش چرب زبانی» سرشار از مثال های تاریخی و ادبی است که نشان می دهد این پدیده در طول اعصار و فرهنگ های مختلف، چگونه نقش آفرینی کرده است. ویلیس گات رگیر با آوردن این نمونه ها، به استدلال های خود اعتبار می بخشد و ملموس بودن این رفتار را به نمایش می گذارد.

چین و یونان باستان

رگیر بررسی های خود را از تمدن های کهن آغاز می کند. در چین باستان، مفهوم هماهنگی اجتماعی و احترام به بزرگان، گاهی با نوعی تمجید همراه بود که می توان آن را به چاپلوسی تعبیر کرد. اما در یونان باستان، فیلسوفانی چون افلاطون و ارسطو، چاپلوسی را رذیلتی سمی می دانستند که به صداقت و حکمت آسیب می رساند. آن ها از مردم می خواستند که از چاپلوسان دوری کنند و به دنبال حقیقت باشند، نه ستایش های پوچ. با این حال، رگیر نشان می دهد که حتی با وجود این هشدارها، تملق گویی هرگز از بین نرفت و همواره به اشکال مختلف در جامعه یونانی حضور داشت.

دوران رنسانس

با ورود به دوران رنسانس، شاهد فراگیری چشمگیر تملق در میان هنرمندان، نویسندگان و صاحبان قدرت هستیم. در این دوره، هنرمندانی چون رافائل و میکل آنژ برای جلب حمایت پاپ ها و خاندان های قدرتمند، مجبور به ستایش و تمجید از آن ها بودند تا سفارش های هنری دریافت کنند و جایگاه خود را حفظ کنند. تملق در این دوره نه تنها یک ابزار بقا، بلکه به نوعی هنر و مهارت در دربارها تبدیل شد. این نشان می دهد که چگونه شرایط اجتماعی و اقتصادی، می تواند بر رواج یک رفتار تاثیر بگذارد و حتی آن را به بخشی از فرهنگ رسمی تبدیل کند.

ناپلئون و تزار الکساندر

یکی از درخشان ترین مثال های رگیر در زمینه چاپلوسی هوشمندانه، مربوط به تالیران، دیپلمات مشهور فرانسوی، است. او ماجرای ملاقات ناپلئون و تزار الکساندر اول در ارفورت در سال 1808 را نقل می کند. ناپلئون که در اوج قدرت بود، با تملق گوهای بسیاری مواجه می شد. اما تالیران به ظرافت اشاره می کند که تزار الکساندر، برخلاف دیگر حاکمان کوچک تر که تنها قادر به خاکساری بودند، با هوشمندی به دل تملق گویی زد. او با پیشنهاد ازدواج دوشس بزرگ، آنا، خواهر تزار، با ناپلئون، در واقع به تمایلات ناپلئون برای مشروعیت بخشی به امپراتوری خود از طریق وصلت با خانواده های سلطنتی قانونی، تملق گفت. این رفتار، نمونه ای از چرب زبانی زیرکانه و موثر در بستر سیاسی است که منافع هر دو طرف را تامین می کرد و به جایگاه آن ها لطمه نمی زد.

«تالیران که شاهد این شام بود، از چندوچون گفت وگوی این دو امپراتور تمجید کرد که در تقابل شدید با زمختی شاهان کوچک آلمان بود. اگر فتحی مردی را به قلمروها، به قصر [این شاه آلمانی] بیاورد که خود فاتح در محضر شاه چیزی جز ندیم شاه نبوده است، در حضور فاتح خود کرنش می کند، خوارتر از آن که آرزو داشت رعایایش پیش او کرنش کنند. هیچ شکل دیگری از چاپلوسی به فکرش نمی رسد. در دربارهای قدرتمند، راه دیگری برای برکشیدن خود می شناسند؛ کرنش؛ شاهزادگان خرده پا فقط خاکساری بلدند.»

در دربار پادشاهان و سیاستمداران

در طول تاریخ، دربار پادشاهان و مراکز قدرت سیاسی، همواره کانون چاپلوسانی بوده که با استفاده از این مهارت، توانسته اند به مقام و منزلت دست یابند. رگیر تاکید می کند که بسیاری از مشاوران و وزرا، برای حفظ جایگاه خود یا ارتقاء آن، به تمجید از حاکمان می پرداختند. این رفتار نه تنها در حفظ قدرت حاکمان نقش داشت، بلکه به عنوان یک ابزار مدیریتی برای ایجاد وفاداری و کنترل اطرافیان نیز به کار می رفت. تاریخ پر است از داستان هایی از چاپلوسان دربار که با سخنان چرب و نرم خود، بر تصمیمات بزرگ تاثیر گذاشته اند و مسیر تاریخ را تغییر داده اند.

درس های کلیدی و کاربردی کتاب برای زندگی امروز

«در ستایش چرب زبانی» بیش از آنکه صرفاً یک تاریخچه از تملق باشد، راهنمایی برای درک بهتر پویایی های انسانی در زندگی روزمره است. این کتاب با تغییر دیدگاه ما نسبت به چاپلوسی، درس های کاربردی مهمی را برای بهبود روابط شخصی، حرفه ای و اجتماعی ارائه می دهد.

تغییر دیدگاه از قضاوت اخلاقی صرف به درک کارکردی

یکی از مهم ترین درس های کتاب این است که به جای قضاوت اخلاقی صرف درباره خوب یا بد بودن چاپلوسی، بهتر است به کارکردها و چرایی وجود آن در روابط انسانی بپردازیم. رگیر به ما می آموزد که چاپلوسی، مانند بسیاری از رفتارهای انسانی، پدیده ای پیچیده است که می تواند هم نتایج مثبت و هم منفی داشته باشد. با درک این واقعیت، می توانیم آگاهانه تر با آن مواجه شویم و از دام قضاوت های عجولانه بگریزیم.

آگاهی از قدرت پنهان چاپلوسی در روابط شخصی، حرفه ای و اجتماعی

کتاب قدرت پنهان چاپلوسی را آشکار می کند. این قدرت تنها در فریب دادن خلاصه نمی شود، بلکه می تواند در ایجاد حس خوب، افزایش همدلی و تسهیل ارتباطات نیز موثر باشد. در روابط شخصی، یک تمجید به موقع و ظریف می تواند دلخوری ها را از بین ببرد و صمیمیت را تقویت کند. در محیط کار، شناخت نیاز افراد به تقدیر و ستایش می تواند در مدیریت تیم، مذاکرات و ایجاد انگیزه نقش کلیدی ایفا کند. درک این قدرت، به ما امکان می دهد تا آگاهانه تر در تعاملات خود عمل کنیم.

چگونه می توان از درک این پدیده برای بهبود ارتباطات استفاده کرد؟

آگاهی از اینکه انسان ها ذاتاً از ستایش لذت می برند، می تواند ابزار قدرتمندی برای بهبود ارتباطات باشد. به جای اجتناب کامل از هرگونه تمجید، می توان یاد گرفت که چگونه با ظرافت و صداقت، نقاط قوت دیگران را برجسته کنیم. رگیر ما را تشویق می کند که به جنبه های مثبت و سازنده این رفتار توجه کنیم و از آن برای ایجاد روابط قوی تر و معنادارتر بهره ببریم. این به معنای فریب یا ریاکاری نیست، بلکه به معنای استفاده هوشمندانه از روان شناسی انسانی است.

هنر تشخیص چاپلوسی واقعی از فریب

کتاب همچنین به ما کمک می کند تا بین تمجید صادقانه و چاپلوسی فریبکارانه تمایز قائل شویم. با شناخت انگیزه ها و تکنیک های چاپلوسی که رگیر مطرح می کند، می توانیم به درک عمیق تری از نیت پشت کلمات دست یابیم. این آگاهی به ما اجازه می دهد تا هم در نقش دریافت کننده و هم در نقش ارائه دهنده تمجید، هوشمندانه تر عمل کنیم و از خود در برابر پیامدهای منفی چاپلوسی افراطی یا مخرب محافظت کنیم.

نکات قابل تامل و بحث های احتمالی

کتاب «در ستایش چرب زبانی» اثری است که به طور طبیعی بحث برانگیز خواهد بود و سوالاتی را در ذهن خواننده ایجاد می کند. رگیر خود نیز به این مسائل می پردازد و سعی می کند به آن ها پاسخ دهد.

آیا این کتاب می تواند به سوءاستفاده از چرب زبانی تشویق کند؟

این یکی از اصلی ترین دغدغه هایی است که ممکن است پس از مطالعه این کتاب به ذهن خطور کند. رگیر با ظرافت به این پرسش پاسخ می دهد. او هدف خود را تشویق به فریبکاری نمی داند، بلکه بر درک و شناخت پدیده ای تاکید دارد که به هر حال در زندگی انسان وجود دارد. او معتقد است که آگاهی از مکانیسم های چاپلوسی و تاثیر آن، می تواند به ما کمک کند تا هم بهتر با آن مواجه شویم و هم هوشمندانه تر از آن استفاده کنیم. این به معنای استفاده مسئولانه از این ابزار است، نه سوءاستفاده از آن. کتاب بیشتر به ابزاری برای روشنگری شباهت دارد تا دفترچه راهنمای فریب.

نقش فرهنگ در پذیرش یا طرد چرب زبانی

رگیر در طول کتاب به نمونه های متعددی از فرهنگ های مختلف اشاره می کند که نشان دهنده تفاوت در نگرش به چاپلوسی است. در برخی فرهنگ ها، ابراز ستایش و احترام، حتی اگر کمی اغراق آمیز باشد، می تواند نشانه ادب و احترام تلقی شود، در حالی که در فرهنگ های دیگر، همان رفتار ممکن است به سرعت به عنوان چاپلوسی شناسایی و رد شود. این تفاوت های فرهنگی نشان می دهد که هیچ تعریف مطلق و جهان شمولی از «چاپلوسی خوب» یا «چاپلوسی بد» وجود ندارد و بستر فرهنگی، نقش تعیین کننده ای در تعبیر و پذیرش این رفتار ایفا می کند.

این کتاب برای چه کسانی توصیه می شود؟

«در ستایش چرب زبانی» یک کتاب منحصر به فرد است که طیف وسیعی از مخاطبان می توانند از آن بهره مند شوند. این کتاب فراتر از یک معرفی صرف، به تحلیل عمیق یک پدیده اجتماعی می پردازد و برای افرادی که به دنبال درک عمیق تر از رفتار انسان هستند، بسیار ارزشمند است.

• دانشجویان و محققان: در رشته های روانشناسی، جامعه شناسی، علوم سیاسی، ارتباطات، تاریخ و ادبیات، این کتاب منبعی غنی برای درک دیدگاه های جدید و تابوشکنانه در مورد تعاملات انسانی است.
• علاقه مندان به توسعه فردی و روابط اجتماعی: اگر به دنبال بهبود مهارت های ارتباطی خود هستید یا می خواهید پویایی های قدرت و نفوذ را بهتر درک کنید، این کتاب بینش های ارزشمندی ارائه می دهد.
• مدیران، رهبران و فعالان کسب وکار: برای فهم بهتر تعاملات انسانی در محیط کار، مدیریت تیم، مذاکرات و ایجاد انگیزه در کارکنان، مطالعه این کتاب می تواند بسیار مفید باشد.
• خوانندگان کنجکاو: کسانی که زمان کافی برای مطالعه کامل کتاب را ندارند اما مایلند با ایده های مهم آن آشنا شوند و قبل از خرید، خلاصه ای کامل از محتوای کتاب را داشته باشند، این مقاله جامع را مفید خواهند یافت.
• علاقه مندان به مباحث فلسفی و اخلاقی: اگر دوست دارید تابوهای ذهنی خود را در مورد رفتارهایی مانند چاپلوسی به چالش بکشید و به دیدگاهی فراتر از قضاوت های اخلاقی صرف برسید، این کتاب تجربه ای متفاوت خواهد بود.

نتیجه گیری و سخن آخر

«در ستایش چرب زبانی» اثر ویلیس گات رگیر، کتابی روشنگر و جسورانه است که به ما می آموزد چاپلوسی پدیده ای اجتناب ناپذیر، قدرتمند و پیچیده در تاریخ و روان شناسی انسان است. این کتاب با شکستن تابوهای ذهنی و دعوت به نگاهی واقع بینانه، خواننده را به سفری فکری می برد تا جنبه های پنهان این رفتار انسانی را کشف کند.

از ستایش های باستانی گرفته تا چرب زبانی های هوشمندانه در دربار پادشاهان و حتی نیاز درونی انسان به خودستایی، رگیر با مثال های تاریخی و تحلیل های روان شناختی نشان می دهد که تملق گویی نه تنها یک رذیلت صرف نیست، بلکه می تواند ابزاری ظریف و موثر در برقراری ارتباط، حفظ منافع و حتی ایجاد انگیزه باشد. درک این پدیده به ما کمک می کند تا با آگاهی بیشتری در روابط شخصی و حرفه ای خود گام برداریم و توانایی تشخیص بین چاپلوسی سازنده و مخرب را پیدا کنیم.

این کتاب به ما فرصت می دهد تا به جای محکوم کردن ساده انگارانه یک رفتار، به تحلیل عمیق تر و پیچیده تری از آن دست یابیم و در نتیجه، انسان ها و روابطشان را بهتر بفهمیم. مطالعه خلاصه کتاب در ستایش چرب زبانی، پنجره ای نو به سوی درک یکی از بحث برانگیزترین جنبه های رفتار انسانی می گشاید و ما را به تفکر عمیق تر درباره واقعیت های جامعه و روان انسان دعوت می کند.