ارز دیجیتال پول دیجیتال غیرمتمرکز بوده که مبتنی بر تکنولوژی بلاک‌چین است و امنیت آن به‌وسیله رمزنگاری تأمین می‌شود. برای درک ارز دیجیتال، ابتدا باید این سه اصطلاح را بشناسید:بلاک‌چین،تمرکززدایی و رمزنگاری.
به زبان ساده، بلاک‌چین در زمینه ارز دیجیتال یک دفتر کل دیجیتال بوده که دسترسی آن بین کاربران مجازی توزیع می‌شود. این دفتر کل معاملات یا همان لِجِر تمامی تراکنش‌های مرتبط با تعداد زیادی از دارایی‌ها مانند پول،خانه یا دارایی معنوی را ثبت میکند.
دسترسی‌ای که بین کاربران آن به اشتراک گذاشته‌شده و هر اطلاعاتی که به اشتراک گذاشته می‌شود شفاف، سریع و ((غیرقابل تغییر)) است. غیرقابل تغییر یعنی هر چیزی که بلاک‌چین ثبت کند، برای همیشه باقی خواهد ماند و حتی توسط یک مدیر هم قابل دست‌کاری یا تغییری نیست.
پول متمرکز به پول معمولی گفته می‌شود که ما از آن استفاده می‌کنیم و توسط مقاماتی مانند بانک فدرال رزرو اداره می‌شود. تمرکززدایی در ارزهای دیجیتال به معنی است که هیچ مرجعی وجود ندارد که بتوان آن را مسئول نظارت بر صعود و سقوط یک ارز دیجیتال خاص دانست. این موضوع نسبت به پول متمرکز مزایای خیلی زیادتری دارد.
بعضی از این مزایا شامل موارد زیر است:
- نیازی نیست که صاحبان ارز به یک نهاد حاکمیتی “اعتماد” کنند، زیرا همه افراد در شبکه به اطلاعات دسترسی دارند که قابل‌تغییر هم نیستند.
- داده‌ها فقط برای کاربران شبکه قابل‌دسترس بوده و به‌شدت هم ایمن هستند. مالکیت مشترک همچنین به این معنی است که همه کاربران از صحت داده‌ها اطمینان کسب می‌کنند، و همین موضوع باعث می‌شود دامنه بسیار کمی برای سوء مدیریت داده‌ها یا عدم ارتباط وجود داشته باشد. می‌توانید به آن به چشم دموکراسی هم نگاه کنید.
- امنیت، که بخش اساسی یک بلاک‌چین است.
رمزنگاری روشی است که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ، داده‌ها را از دسترسی غیرمجاز ایمن میکند. بیشتر ادعاهایی که بلاک‌چین مطرح میکند، مانند حفظ حریم خصوصی و تغییرناپذیری، از طریق رمزنگاری فعال می‌شوند.
ریشه‌های تکنولوژی ارزهای دیجیتال را می‌توان در دهه 1980 دنبال کرد که چیزی به نام ((الگوریتم کور)) اختراع شد. موضوع اصلی این الگوریتم در مورد تراکنش‌های دیجیتال امن و غیرقابل تغییر است. البته باید به این موضوع اشاره کرد که تا به امروز این اصل اساسی در ارزهای دیجیتال است.
در سال 2008، گروهی از مردم (که در حال حاضر با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو شناخته می‌شوند) اصول راهنمای اولین و پیشروترین ارز دیجیتال در بازار امروز یعنی بیت‌کوین را درست کردند. در سال 2009 بیت‌کوین به جهان عرضه شد. اما سال‌ها طول می‌کشد تا به‌طور رسمی به‌عنوان وسیله‌ای برای پرداخت در میان غول‌های تکنولوژی و تجارت شناخته شود. البته این موضوع در سال 2012 با وردپِرس (WordPress) آغاز شد.
زیربنای تکنولوژی بلاک‌چین در حال حاضر در حوزه‌های مختلفی مانند بانکداری،بیمه و سایر بخش‌های تجاری مورداستفاده قرار می‌گیرد. با رشد سالانه 12.8 درصدی از سال 2021، تخمین زده می‌شود که بازار ارزهای دیجیتال تا سال 2030 به 4.94 میلیارد دلار برسد که دلیل این موضوع هم بهبود کارایی سیستم‌های پرداخت امروزی، افزایش حواله‌های جهانی و افزایش نیاز به امنیت داده است.
ارز دیجیتال چگونه کار میکند؟
ارزهای دیجیتال توسط دولت یا مقامات نظارتی مرکزی کنترل نمی‌شوند. به‌عنوان یک مفهوم، ارز دیجیتال در خارج از سیستم بانکی با استفاده از انواع مختلف کوین کار میکند. می‌توان گفت که بیت‌کوین بازیگر اصلی این ماجرا است.
1- ماینینگ
ارزهای دیجیتال (که کاملاً دیجیتالی هستند) از طریق فرآیندی به نام “ماینینگ” تولید می‌شوند. اساساً، ماینرها باید پازل‌هایی ریاضی خاصی را روی سیستم‌های کامپیوتری مجهز حل کنند تا در ازای آن بیت‌کوین پاداش بگیرند.
در یک دنیای ایده آل، استخراج یک بیت‌کوین برای یک فرد فقط 10 دقیقه طول می‌کشد، اما در واقعیت، این فرآیند حدود 30 روز طول می‌کشد.
2- خرید،فروش و نگهداری
امروزه کاربران می‌توانند ارزهای دیجیتال را از صرافی‌های مرکزی، بروکرها و صاحبان ارز شخصی خریداری کنند یا به آن‌ها بفروشند. صرافی‌ها یا پلتفرم‌هایی مانند کوین‌بِیس (Coinbase) جز ساده‌ترین راه‌ها برای خرید یا فروش ارزهای دیجیتال هستند.
پس از خرید، ارزهای دیجیتال را می‌توان در کیف پول دیجیتال ذخیره کرد. کیف پول‌های دیجیتال می‌توانند “گرم” یا “سرد” باشند. “گرم” به این معنی است که کیف پول به اینترنت متصل بوده، که تراکنش را آسان میکند، اما در برابر سرقت و کلاه‌برداری آسیب‌پذیر است. از سوی دیگر، ذخیره‌سازی در کیف پول‌های “سرد” ایمن‌تر است، اما انجام تراکنش را سخت‌تر میکند.
3- معامله یا سرمایه‌گذاری
ارزهای دیجیتالی مانند بیت‌کوین را می‌توان به‌راحتی از یک کیف پول دیجیتال به کیف دیگر منتقل کرد و این اتفاق تنها با یک گوشی هوشمند قابل انجام است. هنگامی که صاحب ارزهای دیجیتال شدید، انتخاب‌های ما عبارت‌اند از:
1- از آن‌ها برای خرید کالا یا خدمات استفاده کنید
2- معامله آن‌ها
3- مبادله برای دریافت پول نقد
اگر از بیت کوین برای خرید استفاده می‌کنید، ساده‌ترین راه برای انجام این کار از طریق تراکنش‌های کارت نقدی است. همچنین می‌توانید از این کارت‌های نقدی برای برداشت وجه نقد مانند دستگاه خودپرداز استفاده کنید. تبدیل ارز دیجیتال به پول نقد نیز با استفاده از حساب‌های بانکی یا تراکنش‌های همتا به همتا امکان‌پذیر است.
انواع ارزهای دیجیتال
امروزه ده ها هزار ارز دیجیتال وجود دارد که این رقم در سال 2022 به 10 هزار عدد رسیده است. ارزهای دیجیتال اصلی عبارت‌اند از:
- بیت‌کوین
بیت‌کوین اولین شکل رایج ارز دیجیتال در جهان است. بیت‌کوین بسیار محبوب است، زمانی بود که نام آن مترادف با ارز دیجیتال بود. اما سرمایه‌گذاران بالقوه باید بدانند که بیت‌کوین بسیار گران شده است. در سال 2021، قیمت یک بیت‌کوین 68 هزار دلار بود. اما خبر خوب این است که شما همیشه مجبور نیستید یک سکه کامل بخرید، می‌توانید کسرهای کوچک‌تری از آن را خریداری کنید.
- آلت‌کوین
آلت‌کوین اصطلاحی است که برای هر ارز دیجیتال جایگزین بیت‌کوین استفاده می‌شود. محبوب‌ترین آلت‌کوین در این اکوسیستم، اتریوم بوده که یکی از سریع‌ترین ارزهای دیجیتال در حال رشد در بازار است. همچنین طیف وسیعی از آلت‌کوین های دیگر مانند شیبا اینو (Shiba Inu) ،لاکی بِلاک (Luckyblock) و تِرا (Terra) امروزه در بازار وجود دارد.
- توکن‌های کریپتویی
مفهوم کوین‌ها در برابر توکن‌ها کریپتویی می‌تواند برای خیلی از افراد گیج‌کننده باشد. در نگاه اول، کوین‌ها و توکن‌ها یکسان به نظر می‌رسند. بااین‌حال، این دو تفاوت‌های زیادی باهم دارند.
– کوین‌ها قابل‌استخراج هستند، اما توکن‌ها قابل‌استخراج نیستند.
– کوین‌ها به بلاک‌چین مرتبط هستند، توکن‌ها به این شکل نیستند.
– ازنظر کاربرد، آن‌ها در نوع محصول یا خدماتی که به کاربران اجازه خرید می‌دهند،متفاوت هستند.
آیا شما باید در ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کنید؟
معامله در ارزهای دیجیتال مزایای زیادی دارد و همچنین معایب زیادی هم دارد. در اینجا سه دلیل اصلی وجود دارد که به نفع و علیه ارزهای دیجیتال عمل میکند.
برای مطالعه متن کامل مقاله ارز دیجیتال چیست و چگونه کار میکند؟ به سایت نظارت دات کام مراجعه کنید.