محققان گزارش می دهند که کاهش تبادل گاز در ریه ها- اکسیژن وارد شده و دی اکسید کربن خارج شده- به نظر می رسد با مه مغزی در کووید طولانی مرتبط باشد.
به گزارش مدیسن نت «شأن فاین» محقق ارشد در دانشگاه آیووا می گوید: «این مطالعه نشان می دهد که ممکن است یک رابطه علّی بین اختلال عملکرد شناختی و اختلال عملکرد ریه وجود داشته باشد که یک راهکار درمانی بالقوه را با استفاده از روش هایی که تبادل گاز را بهبود می بخشد پیشنهاد می کند.»
برای این مطالعه محققان اسکن های MRI را روی ۱۰ زن و ۲ مرد مبتلا به کووید طولانی انجام دادند.
فاین گفت: «محدوده ای از مشکلات شناختی در میان بیماران در این مطالعه وجود داشت. برخی خفیف بودند و نشان دهنده اختلال عملکرد خفیف بود در حالی که برخی دیگر جدی تر بودند و نشان دادند که برخی از بیماران مشکل تمرکز دارند.»
هنگامی که مردم نفس می کشند اکسیژن از ریه ها به جریان خون منتقل می شود. در همان زمان دی اکسید کربن از جریان خون خارج شده و بازدم می شود.
به گفته محققان اسکن های MRI نشان داد که عملکرد ضعیف ریه نه تنها با مه مغزی بلکه با تغییرات در ساختار مغز بیماران مرتبط است.
به گفته محققان اسکن ها همچنین نشان دادند که با کاهش تبادل گاز در ریه ها جریان خون به مغز در بیماران مبتلا به کووید طولانی افزایش می یابد.
فاین گفت: «این می تواند به این معنی باشد که قلب باید خون بیشتری را به مغز پمپ کند تا اکسیژن کمتری را که توسط ریه ها جذب و منتقل می شود جبران کند.»
بر اساس این یافته ها محققان گفتند که آزمایش های تنفسی MRI ممکن است برای شناسایی افراد مبتلا به آسیب ریه که می تواند منجر به کووید طولانی مدت شود استفاده شود.