مدت زمان جذب بخیه جذبی شکم

در این مقاله روش های بخیه زدن بعد از زایمان سزارین را توضبح داده ایم و همچنین جذبی را بررسی خواهیم کرد. امروزه در سراسر دنیا افراد زیادی زایمان خود را به روش سزارین انجام می دهند یا انواع جراحی های زیبایی اندام مانند عمل پیکرتراشی و… ، همانطور که می دانید سزارین روشی است که در آن برای خارج کردن نوزاد، روی شکم و رحم مادر برش هایی ایجاد می شود. توضیحات ارائه شده به قلم و ویرایش خانم دکتر آزاده رضایی متخصص زنان و زایمان است.

بخیه سزارین جذبی از انواع بخیه هایی است که برای ترمیم زخم به کار برده می شود در ادامه درباره این نوع بخیه بیشتر توضیح خواهیم داد. برای انجام زایمان سزارین دو برش روی شکم مادر ایجاد می شود : برش اول در قسمت زیرین شکم که حدود یک اینچ یا دو اینچ بالاتر از قسمت موهای شرمگاهی است. برش دوم در رحم انجام می شود که به واسطه آن نوزاد خارج می شود. برش های ایجاد شده روی شکم ممکن است با برش های روی رحم یکسان نباشد. هر کدام از برش ها به یکی از دو شیوه زیر است:

۱–     افقی

برش عرضی در بیشتر سزارین ها استفاده می شود علت استفاده از این نوع برش این است که در پایین ترین قسمت رحم که نازک تر نیز هست انجام می شود و خونریزی کمتری بعد از عمل به وجود می آید، همچنین این مزیت را دارد که در بارداری بعدی اگر زایمان به صورت طبیعی انجام شود میزان جداشدگی کمی ایجاد می شود .

۲–      عمودی

استفاده از این روش تحت عنوان سزارین کلاسیک شناخته می شود، برش ایجاد شده در این روش از پایین قسمت وسط شکم شروع می شود و تا خط شرمگاهی ادامه دارد. این روش به طور رایج در گذشته مورد استفاده بوده است اما امروزه بیشتر برای موارد خاص به کار برده می شود، مثلاً در شرایطی که در جراحی قبلی زخم وجود داشته باشد، یا اگر جنین در موقعیت غیرمعمول باشد، یا در مواقعی که زایمان اضطراری باید انجام شود. برش های عمودی درد بیشتری را دارد و زمان بهبودی آن نیز بیشتر است.

معمولاً برش های ایجاد شده بر روی شکم و رحم به صورت عرضی است که بهبودی آن در مدت زمان کمتری صورت می گیرد و میزان خونریزی آن نیز کمتر است.  بعد از ایجاد برش ها تولد نوزاد به وقوع می پیوندد، سپس جفت از همان شکاف خارج می شود و در آخر جراحی نیز شکاف های ایجاد شده بخیه زدن می شوند، بخیه زدن طولانی ترین قسمت جراحی سزارین است.

بستن برش های زایمان سزارین

ترمیم برش های ایجاد شده در زایمان سزارین با استفاده از روش های مختلفی انجام می شود که با توجه به شرایط بیمار، پزشک روش مناسبی را برای وی در نظر می گیرد. بیشتر خانم های باردار تمایل دارند که خودشان روش های جراحی را انتخاب کنند اما در بسیاری از موارد بیمار به روش مناسب برای خود آگاه نیست و بهتر است بر انتخاب خود اصرار نورزد. برای نمونه فردی که مبتلا به چاقی یا دیابت است خطر ابتلا به عفونت زخم را دارد و جراح در این شرایط استفاده از بخیه های جدا از هم را پیشنهاد می دهد. برش های ایجاد شده روی رحم با بخیه های جذبی بسته می شود اما برای بستن بخیه های روی شکم از سه روش زیر استفاده می شود:

۱–       استاپلر یا منگنه

پزشک از یک استپلر پوستی برای بستن برش به وسیله منگنه های فلزی استفاده می کند. این گزینه استفاده زیادی دارد و روشی ساده و سریع است.

در این روش با استفاده از نخ و سوزن برش ایجاد شده روی شکم شما دوخته می شود، این روش مدت زمان زیادی طول می کشد و شاید تا سی دقیقه نیز به طول انجامد. به عقیده برخی پزشکان این روش، روش بهتری است. در تحقیقی در سال ۲۰۱۴ ثابت شد زنانی که از بخیه استفاده کرده اند نسبت به زنانی که از منگنه برای آنها استفاده شده است عوارض کمتری را تجربه کرده اند. بخیه سزارین جذبی از انواع این روش ها بهتر است که در ادامه به توضیح آن خواهیم پرداخت.

۳–چسب

چسب جراحی باعث بسته شدن شکاف ایجاد شده روی شکم می شود و با یک محلول شفاف پر می شود. به عقیده برخی از کارشناسان بهبودی چسب سریعتر رخ می دهد و کمترین اثر را روی پوست به جا می گذارد، اما این روش همیشه گزینه مناسبی نیست. برای استفاده از این روش پزشک باید چندین عامل را بررسی کنند از جمله؛ شیوه انجام زایمان سزارین، ایجاد برش افقی، هماهنگ بودن پوست و چربی شکم.

بررسی بخیه جذبی

بخیه به منظور بستن زخم انجام می شود و بخیه سزارین جذبی از روش های بستن شکاف ایجاد شده روی شکم پس از زایمان است:

به طور کلی از  دو نوع نخ برای بخیه کردن استفاده می شود:

۱– نخ‌های بخیه قابل جذب

در بخیه سزارین جذبی اجزای نخ در بافت بدن از یکدیگر متلاشی می شود و پس از گذشت مدت زمان دو تا شش ماه کاملاً ناپدید می شود . در مورد بخیه سزارین جذبی باور غلطی بین زنان باردار وجود دارد و به آنها بخیه لیزری می گویند، بخیه لیزری اصطلاحی است که در بین مردم باب شده و در مواردی که نخ بخیه سزارین جذبی قابل مشاهده نباشد گفته می شود و از کلمه لیزری استفاده می شود. در روش جذبی گره ها از زیر پوست زده می شود و روی پوست شما هیچ نخی مشاهده نمی شود.

۲– نخ‌های بخیه غیر قابل جذب

استفاده از نخ های غیر قابل جذب نیز روشی است که توسط پزشکان به کار برده می شود، نوع غیرقابل جذب در برابر تخریب بیولوژیکی مقاوم است و به عنوان جسم خارجی باقی می ماند تا به موقع کشیده شود. بخیه هایی که برای بستن شکاف های عمیق استفاده می شود باید مرتباً مراقبت شوند.

مراقبت از بخیه سزارین جذبی

برای مراقبت از بخیه سزارین جذبی نکات زیر را رعایت نمایید:

• بخیه ها باید تمیز شوند و خشک نگه داشته شوند، بعد از گذشت سه روز از بخیه زدن ناحیه مدنظر را بشویید.
• در صورتی که پزشک به شما توصیه کرد، پس از گذشت یک روز به آرامی زخم را با آب پا کنید و خشک نمایید و مجدداً روی آن را پانسمان کنید.
• در صورت مشاهده مایع زرد رنگ در اطراف زخم بهتر است روی زخم را بپوشانید.
• با توجه به نظر پزشک از پماد آنتی بیوتیک روی زخم بمالید تا احتمال بروز عفونت کاهش پیدا کند.
• برای کمتر شدن میزان درد و تورم، دو روز بعد از بخیه شدن سعی کنید زخم را بالاتر از سطح قلب نگه دارید.

دقت داشته باشید در صورتی که بخیه شما غیرقابل جذب است حتماً در موعد تعیین شده برای کشیدن آن مراجعه نمایید، کشیدن بخیه ها زودتر از موعد و دیرتر از زمان تعیین شده عوارضی را به دنبال دارد، زودتر از وقت تعیین شده موجب باز ماندن زخم  و دیرتر از آن باعث بجا ماندن آثار بخیه می شود.

در رابطه با بخیه های زیرپوستی که با نام پلاستیک شناخته می شود، از نخ های غیرقابل جذب که از جنس پلاستیک هستند استفاده می شود که باید بعد از عمل سزارین کشیده شوند اما این بخیه ها با واکنش بافتی کمتری همراه هستند. از بخیه سزارین جذبی نیز می توان استفاده کرد و چون نیاز به کشیده شدن ندارد مادران احساس راحتی مطلوبی را دارند . در برخی از مواقع نوع بخیه باعث واکنش بافتی و ایجاد زخم و اسکار در محل انجام سزارین می شود.

بررسی انواع زخمهای ناشی از بخیه سزارین جذبی

در بیشتر موارد مشاهده می شود که زخم های زایمان به راحتی ترمیم می شوند و بهبود پیدا می کنند اما در مواقعی در استفاده از بخیه سزارین جذبی نیز با توجه به شرایط بدن شما ممکن است روند بهبودی کمی بیشتر به طول انجامد که باعث ایجاد زخم می شود. این موضوع بیشتر در افراد زیر سی سال و کسانی که پوست تیره دارند به وقوع می پیوندد، مشکلاتی که ممکن است در این زمینه به وجود آید شامل موارد زیر است:

هنگامی که بافت زخم وسعت پیدا کند کلوئید ایجاد می شود و همچنین زخم بیشتر از مرزهای اولیه گسترش پیدا می کند که در نتیجه توده های بافت زخم در اطراف قسمت برش داده شده نمایان می شود .

۲–     زخم هیپرتروفی

این نوع زخم قوی تر، و ضخیم تر و بالاتر از سطح زخم اصلی است اما برخلاف مورد قبل داخل مرز اولیه قسمت برش داده شده می ماند.

بخیه سزارین جذبی معمولاً با واکنش پوستی همراه است و احتمال بروز مشکلاتی نظیر آب آوردن بافت و بوجود آمدن گوشت اضافه وجود دارد، همچنین در برخی از افراد به طور ارثی ترمیم زخم با ایجاد گوشت اضافه همراه است.

نشانه های عفونت بخیه سزارین جذبی

در صورتی که هریک از علائم زیر را داشتید سریعاً باید به پزشک خود مراجعه نمایید:

• التهاب یا متورم شدن برش یا نواحی اطراف آن
• داشتن تب بالاي ۱۰۰٫۴ درجه فارنهایت
• بروز ترشحات از محل برش و یا خارش
• بوی نامطبوع از قسمت های جراحی شده
• درد زخم زیاد شود و یا زخم سقت شود
• وجود درد یا ایجاد حساسیت در یک قسمت خاص از برش
• برش شما شکاف باز شود

دقت داشته باشید وجود درد در هفته های اول طبیعی است.

 بهبود سریعتر بخیه سزارین جذبی

با توجه به موارد ذکر شده برای بهبودی سریع تر به هنگام استفاده از بخیه سزارین جذبی ملزم به رعایت موارد زیر هستید:

• یک بار در روز زخم را بشویید، می توانید با استفاده از آب و صابون زخم را شستشو دهید. تمیز کاری و ضدعفونی کردن قوی توصیه نمی شود . بعد از شستن محل زخم آن را با یک حوله خشک نمایید.
• برای پوشش دهی روی زخم از یک پماد استفاده نمایید، برخی از پزشکان پماد های آنتی بیوتیک را توصیه می کنند که زخم را به راحتی پوشش می دهند، البته برخی می گویند بهتر است چیزی را روی زخم قرار ندهید  اما برای اطمینان در خصوص این مسئله از پزشک خود راهنمایی بخواهید.

• هوا در روند بهبودب آسیب های پوستی تاثیرگذار است پس هر زمان که مقدور بود زخم خود را در مقابل هوا قرار دهید ، البته توصیه نمی شود که برهنه در خانه راه بروید فقط از لباس های گشاد و راحت استفاده کنید تا هوا جریان داشته باشد و به بهتر شدن زخم شما کمک کند.
• در صورتی که زخم و بخیه سزارین جذبی شما حل نشد به پزشک خود مراجعه نمایید تا شما را معاینه نماید. کالج آمریکایی متخصص زنان و زایمان () پیشنهاد می کنند که پس از انجام سزارین سه هفته بعد اولین ملاقات با پزشک انجام شود و یک چکاپ کلی پس از گذشت ۱۲ هفته از سزارین روی مادر انجام شود.

• از انجام ورزش خودداری نمایید، باید در مدت دوره نقاهت مراقب خود باشید تا زخم های شکم و رحم شما بهبود یابند. بنابراین از خم شدن انجام فعالیت های سنگین تا جایی که امکان دارد پرهیز نمایید. توصیه می شود که سنگین ترین چیزی که بلند می کنید نوزاد خود باشد ، در خصوص زمان انجام فعالیت های سنگین و ورزش با پزشک خود مشورت نمایید.
• پیاده روی و فعالیت های سبک داشته باشید، درست است که اشاره شد ورزش سنگین انجام ندهید اما استراحت مدام نیز کمکی به روند بهبود شما نمی کند. جریان خون شما باید افزایش داشته باشد ، پس از بهبودی نسبی نوزاد خود را در کالسکه بگذارید و در اطراف منزل راه بروید.