دانشمندان می‌گویند، اگر سیاره اصلی حیات بیگانه دارای تکتونیک صفحه‌ای نباشد، تکامل شکل نمی‌گیرد و حیات محدود می‌شود.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، در پژوهشی جدید که توسط دانشمندان انجام شده به این نتیجه رسیده‌اند که تنها ۴ کهکشان در هر ۱۰ هزار کهکشان ممکن است میزبان حیات بیگانه باشند.
این مطالعه که در ژورنال معتبر نیچر منتشر شده، بازتاب گسترده‌ای در جامعه علمی داشته است.
در این پژوهش، محققان با تحلیل داده‌های موجود درباره سیاره‌های قابل سکونت و احتمال پیدایش حیات بیگانه، به این نتیجه رسیده‌اند که شانس پیدایش حیات بیگانه در کیهان بسیار کم است. آنها مجموعه‌ای از پارامترها را در نظر گرفته‌اند که می‌تواند بر روی احتمال پیدایش و دوام حیات فرازمینی تأثیر بگذارد که شامل شرایط سیاره‌های قابل سکونت، زمان لازم برای پیدایش حیات پیچیده و تکامل آن، خطرات محیطی و بلایای طبیعی که می‌توانند مانع از پیشرفت آنها و همچنین میزان ارتباط برقرار شده میان آنها می‌شود.
محققان معتقدند که تنها ۴ کهکشان در هر ۱۰ هزار کهکشان میزبان حیات بیگانه‌ای هستند که احتمال پیشرفت آنها وجود دارد تا قابل ارتباط با سایر اشکال کهکشان‌ها باشند.
دانشمندان همچنین برآورد می‌کنند که این تعداد کهکشان‌ها می‌توانند به طور متوسط حدود ۶۰۰۰ سال پس از شکل گیری خود به سطح پیشرفت لازم برای ارتباط با دیگر انواع آن برسند.
این یافته‌ها می‌تواند توضیحی برای «سکوت بزرگ» یا عدم ارتباط با سیارات فرازمینی باشد. محققان معتقدند که به دلیل محدود بودن تعداد کهکشان‌های قابل ارتباط در کیهان و فاصله زیاد آنها از یکدیگر، امکان برقراری ارتباط بسیار کم است و این موضوع می‌تواند جزئی از توضیح معمایی باشد که طی دهه‌های گذشته توسط دانشمندان بررسی شده است.
با این حال، محققان تأکید می‌کنند که این یافته‌ها مبتنی بر دانش موجود است و ممکن است با پیشرفت‌های آتی در حوزه‌های مختلف، از جمله کشف سیاره‌های قابل سکونت جدید، درک بهتری از چگونگی پیدایش حیات و تکامل آن و همچنین امکان ارتباط با آنها به دست آید. در نتیجه، این برآورد‌ها ممکن است در آینده تغییر کند.
رابرت استرن از دانشگاه تگزاس در دالاس و تاراس گریا از موسسه فناوری زوریخ در سوئیس استدلال می‌کنند که تکتونیک صفحات برای تکامل حیات پیچیده کاملا ضروری است. بر روی زمین، حیات چند سلولی پیچیده در طول دوره‌ای به نام انفجار کامبرین در ۵۳۹ میلیون سال پیش ظاهر شد.