بی برو برگرد المپیک ٢٠٢۴ پاریس با شرایط کنونی برای ورزش ایران در کشتی و رشته‌های آزاد و فرنگی آن خلاصه می‌شود.
حضور دکتر حسن رنگرز در راس کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی به عنوان سرمربی آرامش ویژه‌ای برای فرنگی‌کاران ایجاد کرده که برعکس آن در کشتی آزاد به عنوان رشته تخصصی رییس فدراسیون، چندان فضا آرام، مطلوب و دلخواه به نظر نمی‌آید.
به نظر در شش وزن المپیکی کشتی آزاد، شانس میلاد والی‌زاده در ۵٧ کیلو، رحمان عموزاد در ۶۵، یونس امامی در ٧۴، کامران قاسمپور در ٩٧ کیلو بیشتر از دیگران است و از امیرمحمد یزدانی برای ورود به وزن یونس امامی یا محمدحسین محمدیان و مجتبی گلیج برای سرشاخ شدن با کامران قاسمپور هم، نباید ساده گذر کرد.
در این بین شاید سوال کنید پس چرا در مورد ٨۶ و ١٢۵ کیلو چیزی نمی‌گویید؟! چون سند شش دانگ این دو وزن المپیکی به نام کاپیتان حسن یزدانی با ٩ مدال المپیک و جهان و امیرحسین زارع آنلاین و موم شده است. کشتی آزاد تا قبل از المپیک پاریس و در هشت ماه باقی مانده، نیاز مبرمی به کسب سه سهمیه وزن‌های ۵٧، ٧۴ و ٩٧ دارد تا شش اعزامی ممکن به پاریس، کامل شود. چالش اول و پاشنه آشیل محسن کاوه سرمربی جدید تیم ملی قبل از کسب سه سهمیه باقی مانده المپیک در کشتی آزاد، اعلام اسامی اعضای کادر فنی است. به شدت شایعه حضور امیررضا خادم به عنوان مدیرفنی یا مدیر تیم‌های ملی در بین کشتی گیران رواج پیدا کرده که با انتخاب محسن کاوه و روابط حسنه این دو نفر تقویت هم شده است. اما برای این بخش یعنی انتخاب مدیر فنی خبر جالب و شوکه‌کننده خوشایندی ٩٩ درصد به وقوع خواهد پیوست و اعلام آن در راه است: مولانای کشتی یعنی منصور برزگر به عنوان مدیر فنی تیم ملی کشتی آزاد برای موفقیت در المپیک پاریس به زودی معرفی خواهد شد.
اما داستان اصلی بر سر انتخاب مربی ارشد برای تقویت کادرفنی و راحتی خیال محسن کاوه برای المپیک پاریس است.
محمد طلایی یا غلامرضا محمدی، کدام‌یک؟!
به نظر انتخاب نام دارنده مدال طلا، نقره و برنز جهان محتمل‌تر است. محمد طلایی مربی مستقیم سه کشتی‌گیر وزن‌های المپیکی امروز تیم ملی از رده سنی نوجوانان تا بزرگسالان بوده است: حسن یزدانی، کامران قاسمپور و یونس امامی. اما غلامرضا محمدی با دو نقره و دو برنز جهان بصورت مستقیم از نوجوانی با رحمان عموزاد و امیرحسین زارع کار کرده است. هر دو سرمربی تیم ملی بوده‌اند و سال‌ها در کادر فنی تیم‌های پایه و بزرگسالان، که شانس محمد طلایی برای انتخاب به عنوان مربی ارشد بیشتر به نظر می‌آید، چون غلامرضا محمدی در المپیک ٢٠٢٠ توکیو و زمان ریاست علیرضا دبیر سرمربیگری تیم ملی را بر عهده داشته است. برای بخش مربی ارشد تیم ملی گزینه‌ای مثل علیرضا رضایی به نظر کاملا غیرمحتمل به نظر می‌رسد و نمی‌توان روی اضافه شدن نائب قهرمان المپیک به کادر فنی در این برهه زمانی به دلایل مختلف حسابی باز کرد. با احتساب جمیع جهات به نظر بزودی اعلام نام محمد طلایی به عنوان مربی ارشد در کنار منصور برزگر به عنوان مدیر فنی، عیار کادرفنی کشتی آزاد را به شدت افزایش خواهد داد.
خبری که زلزله دیگری برای ورزش ملی و اول ایران به حساب می‌آید.
برای تقویت کادر فنی به غیر از دو بخش مدیر فنی و مربی ارشد نام‌های عنوان‌دار زیادی را می‌توان ردیف کرد و به گوش می‌رسند که بی‌شک از هوش بالای محسن کاوه در انتخاب و توان مجاب کردن علیرضا دبیر به موافقت، نشأت می‌گیرد. کمیل قاسمی، مراد محمدی، صادق گودرزی، احسان لشگری، حسن رحیمی، اکبر دودانگه، فردین معصومی و حتی نامی قابل احترام و با حرمت بسیار یا بهتر است بگوییم موسپید استخوان خردکرده‌ای، چون حاج محمود اسماعیل‌پور. کدام‌یک از این نفرات با اضافه شدن به کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد توسط هوش بالای محسن کاوه در شطرنج سخت انتخاب برای بالا بردن وزن این کادر، توازن را مقابل روس‌ها و آمریکایی‌ها به نفع ورزش اول و ملی ایران برهم خواهد زد؟
زمان بی‌شک پاسخگو خواهد بود، اما تحرکات صورت گرفته در مدیریت بهتر بحث فنی کشتی آزاد، با توجه به اهمیت بالای موفقیت در المپیک ٢٠٢۴ پاریس شدت ویژه‌ای در فدراسیون کشتی گرفته است. نمونه‌اش تغییر در راس کادر فنی به عنوان سرمربی با انتخاب محسن کاوه. ایجاد تغییر در دستیاران محسن کاوه توسط وی صد در صد محتمل است.
سرمربی تیم ملی بی‌شک می‌خواهد تاریخی را در بازی‌های المپیک ٢٠٢۴ پاریس بنویسد که نامش را در ورزش اول کشور چهار میخ کند. او کادر فنی را تقویت خواهد کرد، شک نکنید. هر تصمیمی به غیر از این، بی حرف پیش پاشنه آشیل سرمربی جدید تیم ملی کشتی آزاد نام خواهد گرفت.