با ورزش منظم؛
نتیجه یک پژوهش جدید نشان می‌دهد، ورزش منظم به میزان قابل توجهی می‌تواند خطر بروز اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی را در کودکان کاهش دهد.
به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری آنا، نتیجه یک پژوهش جدید نشان می‌دهد، ورزش منظم به میزان قابل توجهی می‌تواند خطر بروز اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی و مشکلات رفتاری در کودکان را کاهش دهد.
به گفته تیم کارشناسان، ورزش منظم با شدت متوسط تا شدید بیش فعالی را در کودکان کاهش می‌دهد و سطوح بالاتر فعالیت نیز منجر به کاهش احساس افسردگی می‌شود.
براساس این یافته‌ها، ورزش نه تنها برای تناسب اندام کودکان این عصر مفید است، بلکه می‌تواند رفتار بد را متوقف و سلامت روان را تقویت کند.
یافته‌ها حکایت از آن دارند، ورزش منظم و متوسط تا شدید، بیش فعالی و مشکلات رفتاری مانند بروز خلق و خوی منفی، دعوا با کودکان دیگر، دروغ گفتن و دزدی را در کودکان ۱۱ تا ۱۳ ساله کاهش می‌دهد.
محققان ادعا می‌کنند مقاله آن‌ها اولین مقاله‌ای است که چنین رویکرد جامعی را برای بررسی سلامت روان و ورزش در کودکان ارائه می‌دهد؛ در حالی‌که تشخیص مشکلات رفتاری مانند ADHD در میان نوجوانان آمریکایی رایج است، اما به جای دارو، می‌توان کودکان را از خانه خارج و به ورزش و بازی دعوت کرد.
فروش دارو‌های ADHD در طول همه‌گیری کرونا، زمانی که بسیاری مجبور شدند ساعت‌ها داخل خانه اوقات بگذرانند افزایش یافت و دسترسی به آن‌ها بدون تایید پزشک آسان‌تر شد و همین روند باعث کمبود مداوم داروی تجویزی برای این اختلال شده است.
متخصصان این اختلال را این‌گونه تعریف می‌کنند: “اختلال کم توجهی – بیش‌فعالی درواقع یک اختلال عصبی رفتاری است با ترکیبی از بی‌توجهی، بیش‌فعالی و رفتار تکانشی شناخته می‌شود و علائم آن شامل دشواری در نشستن بی‌حرکت، مشکلاتی در زمینه عدم تمرکز در مدرسه یا هنگام انجام تکالیف و پاسخگویی قبل از تفکر است. علائم بیش‌فعالی می‌تواند شامل ناآرامی، بی‌قراری و صحبت کردن و منقطع کردن حرف دیگران به طرزی شدید می‌باشد. ADHD معمولاً در سنین پایین تشخیص داده می‌شود و خود را از طریق مشکلات رفتاری در مدرسه با اشکال در فهم، به اتمام رساندن مسئولیت‌ها یا پرت شدن حواس به سادگی توسط دیگران نشان می‌دهد.
بنابرداده‌های موجود، دست کم ۵ درصد از کودکان در سن مدرسه با ADHD تشخیص داده می‌شوند و این اختلال در پسران به میزان ۲ برابر بیشتر از دختران است. دختر‌ها بیشتر ویژگی‌های مربوط به عدم تمرکز را از خود به نمایش می‌گذارنند.
محققان داده‌های حاصل از مطالعه کودکان دهه ۹۰ را که به عنوان مطالعه طولی والدین و کودکان آوون نیز شناخته می‌شود مورد بررسی قرار دادند و طی آن سطح ورزش را در ۴۷۵۵ کودک ۱۱ ساله در انگلیس بررسی کردند. این مطالعه توسط محققانی از دانشگاه‌های ادینبورگ، استراتکلاید و بریستول در انگلیس و جورجیا در ایالات متحده انجام شد.
در این پژوهش، دانشمندان حرکات کودکان و نوجوانان تحت آزمایش را با استفاده از دستگاه‌هایی اندازه‌گیری کردند که سطح فعالیت بدنی متوسط را ثبت می‌کرد و معمولاً به عنوان پیاده‌روی سریع یا دوچرخه‌سواری تعریف می‌شود و همچنین فعالیت شدیدی که ضربان قلب و تنفس را افزایش می‌دهد، مانند فعالیت‌های هوازی، آهسته دویدن یا شنا.
جوانان و والدین آن‌ها همچنین سطوح علائم افسردگی در سنین ۱۱ و ۱۳ سالگی را گزارش کردند و والدین و معلمان در مورد رفتار عمومی و مشکلات عاطفی کودکان مورد پرسش قرار گرفتند. در تجزیه و تحلیل‌های تأثیر ورزش متوسط تا شدید بر سلامت روان و رفتار نوجوانان، این تیم عواملی مانند سن، جنس و وضعیت اجتماعی-اقتصادی را نیز در نظر گرفت.
بر اساس یافته‌های منتشر شده در مجله سلامت روان و فعالیت بدنی، سطوح بالاتر فعالیت بدنی متوسط یا شدید، ارتباط کوچک، اما قابل تشخیصی با کاهش علائم افسردگی و مشکلات عاطفی داشت. محققان تاکید می‌کنند، یافته‌ها نشان می‌دهد که فعالیت بدنی متوسط و شدید ممکن است تأثیر محافظتی کمی بر سلامت روان در اوایل نوجوانی داشته باشد، اما اثربخشی آن در سال‌های بعدی زندگی واضح است.
پروفسور جان ریلی از دانشگاه استراثکلاید گفت: نتایج مهم هستند، زیرا سطح ورزش در میان نوجوانان امروزی نگران کننده است؛ میزان فعالیت با شدت متوسط تا شدید در سطح جهانی در نوجوانان بسیار پایین است و به کمتر از یک سوم توصیه شده توسط دپارتمان‌های بهداشت جهانی می‌رسد. اگرچه ممکن است بدیهی به نظر برسد که فعالیت بدنی سلامت روان را بهبود می‌بخشد، شواهدی مبنی بر چنین فایده‌ای در کودکان و جوانان کمیاب بوده است، بنابراین یافته‌های مطالعه مهم هستند.
جوزی بوث، از دانشکده آموزش و ورزش دانشگاه ادینبورگ گفت: این مطالعه به شواهد فزاینده‌ای در مورد اهمیت فعالیت بدنی برای همه جنبه‌های رشد کودکان می‌پیوندد. ورزش می‌تواند به کودکان کمک کند تا احساس بهتری داشته باشند و در مدرسه بهتر عمل کنند و لازم است حمایت از نوجوانان برای داشتن زندگی فعال سالم در اولویت قرار گیرد.
آدرال محبوب‌ترین داروی ADHD در ایالات متحده است که نسخه‌های آن در سال ۲۰۲۱ به ۴۱ میلیون افزایش یافته است که ۱۰ درصد افزایش نسبت به سال قبل نشان می‌دهد. میلیون‌ها کودک و بزرگسال جوان آن را مصرف کرده‌اند؛ تخمین زده می‌شود که تا ۱۰ درصد از کودکان مدرسه‌ای و همچنین یک سوم دانش آموزان از مواد مخدر نیز استفاده کرده باشند.
داروخانه‌های آنلاین همچنین نسخه‌های متعددی از این دارو را در طول همه‌گیری کووید، زمانی که بسیاری از خانواده‌ها تحت فشار دوران قرنطینه بودند، برای کمک به مقابله با فشار ناشی از آن توزیع کردند، اما اکنون تقاضا از عرضه پیشی گرفته و پزشکان گزارش داده‌اند که در حال حاضر باید ساعت‌ها در روز با داروخانه‌ها تماس بگیرند تا موفق به تهیه دارو شوند.
این مشکل منحصر به ایالات متحده است، زیرا بسیاری از کشور‌های دیگر نرخ بسیار پایین تری از ADHD در کودکان دارند. ایالات متحده آمریکا همچنین تمایل به انتخاب یک داروی جایگزین، ریتالین، برای درمان بیماران دارند.
انتهای پیام/