ما هنوز راهی برای ترسیم اینکه سیارات فراخورشیدی مختلف با جزئیات چگونه به نظر می رسند نداریم و این موضوع آنها را به گزینه ای غنی برای ابراز خلاقیت تبدیل می کند.
به گزارش مجله سلامتی ایران شاید امروز تعجب آور باشد اما پیش از دهه ۱۹۹۰ دانشمندان نمی توانستند مطمئن باشند که ستارگان فراتر از خورشید نیز سیاره هایی دارند که به دور آنها می چرخند. از زمان کشف اولین سیاره فراخورشیدی در حدود ۳۰ سال پیش بیش از ۶۰۰۰ مورد از این جهان های دور آشکار شده و هزاران مورد دیگر کشف شده اما هنوز تایید نشده است.
به نقل از اسپیس کاتالوگ سیارات فراخورشیدی در حال رشد تعداد زیادی از سیارات را ارائه کرده است. با وجود سیارات داغی که باران آهن بر آنها می بارد و سیاراتی با بادهای وحشی پر از شیشه جای تعجب نیست که سیارات فراخورشیدی مردم را مجذوب کرده باشند و الهام بخش باشند. مارتین وارگیک یکی از هنرمندانی است که مجذوب سیارات فراخورشیدی شده است. آثار هنری این هنرمند اسلواکی و نویسنده «مجموعه کیهانی کنجکاو» باورنکردنی و نفس گیر است.
وارگیک ۲۶ ساله می گوید: از زمانی که به یاد دارم به نجوم علاقه مند بودم و همیشه مجذوب ایده چرخش سیارات دیگر به دور ستارگان دوردست بودم که شبیه هیچ چیز در منظومه شمسی نیستند. در سال ۲۰۱۵ اولین نسخه از آنچه در نهایت تبدیل به اینفوگرافیک سیاره فراخورشیدی من شد را ایجاد کردم. پس از انتشار اولین کتابم که به نقشه ها و اینفوگرافیک های الهام گرفته از نقشه اختصاص داشت تصمیم گرفتم کتاب تصویری دیگری ایجاد کنم که این بار بر روی جهان نجوم و اکتشاف فضا متمرکز است.
این کتاب که به گفته وارگیک تقریبا سه سال طول کشید تا تکمیل شود فصل هایی مانند «مقیاس جهان» «خط زمانی کیهان» و البته یک بخش کامل بر روی سیارات فراخورشیدی متمرکز بود. این هنرمند این دنیاها را بر اساس دما سازماندهی کرد و صفحه به صفحه از جهان های یخی مانند نپتون به سمت غول های گازی داغ فروزان به نام «مشتری داغ» حرکت کرد.
این پیشرفت به کوتوله های قهوه ای یا «ستاره شکست خورده» رسید که اجرامی هستند که شبیه ستاره ها به نظر می رسند اما جرم هایی بین پرجرم ترین سیاره ای که می شناسیم و کم جرم ترین ستاره در کتاب هایمان دارند. کوتوله های قهوه ای همچنین نمی توانند همجوشی هسته ای هیدروژن به هلیوم را در هسته های خود انجام دهند.
آثار هنری سیارات فراخورشیدی مانند آنچه توسط وارگیک ایجاد شده ارزشمند هستند زیرا بر خلاف دیگر اجرام آسمانی مانند ستاره ها و سحابی ها سیارات فراخورشیدی معمولا بسیار کم نور و بسیار دور هستند و نمی توان مستقیما آنها را مشاهده و ترسیم کرد. در واقع تا حدی این عنصر رمز و راز است که الهام بخش وارگیک شده است.
او توضیح می دهد: ما هنوز راهی برای تعیین اینکه سیارات فراخورشیدی مختلف با جزئیات چگونه به نظر می رسند نداریم و این آنها را به فضایی غنی برای خلاقیت تبدیل می کند. اکثریت قریب به اتفاق سیارات فراخورشیدی موجود در گرافیک پیش از این هرگز به صورت گرافیکی به تصویر کشیده نشده اند و در ذهن مردم تنها به عنوان مجموعه ای از اعداد و ارقامی که پارامترها و اندازه مداری متفاوت آنها را توصیف می کنند وجود دارند.
کاوش در باغ وحش سیارات فراخورشیدی
یکی دیگر از جنبه هایی که خلاقیت وارگیک را شعله ور کرد تنوع عظیم و طبیعت واقعا بیگانه سیارات فراخورشیدی در مقایسه با سیارات نسبتا معمولی منظومه شمسی است.
او می گوید: تنوع چند هزار سیاره فراخورشیدی که ما از قبل آنها را می شناسیم چشمگیر است. سیارات منظومه شمسی ما به همان اندازه که متفاوت هستند تنها بخش کوچکی از طیف وسیعی از مقیاس سیاره ای و دما را نشان می دهند. حتی سیارات فراخورشیدی بسیار مشابه نیز می توانند به روش های قابل توجهی متفاوت باشند. منظومه های ستاره ای مختلف که از سحابی های دوردست غبار و گاز تشکیل شده اند می توانند نسبت های متفاوتی از عناصر داشته باشند و فرآیند شکل گیری و تکامل سیاره ای بسته به اندازه فعالیت و طیف آنها متفاوت خواهد بود. سیارات و ستارگان مادر آنها برخی از سیارات را از نظر برخی عناصر شیمیایی غنی تر یا فقیرتر می کند که پیامدهای بالقوه عجیب و غریبی دارد.
این هنرمند افزود که سایر ویژگی های متفاوت مانند سرعت چرخش منجر به تغییر در جریان های جوی و برآمدگی های استوایی می شود. وارگیک سعی کرده این تنوع را در آثارش منعکس کند.
البته با وجود چنین طیف گسترده ای از سیارات فراخورشیدی طبیعی است که علاقه مندان به سیارات فراخورشیدی چند مورد دلخواه داشته باشند و وارگیک نیز از این قاعده مستثنی نیست.
او در مورد سیارات مورد علاقه اش می گوید: یکی کپلر 277b است سیاره ای فوق متراکم و سنگی با جرم بیشتر از زحل با گرانش سطحی خرد کننده بیش از ۱۰ برابر زمین. منظومه TRAPPIST-1 همچنین بسیار جذاب است زیرا سیاره های زیادی به اندازه زمین دارد که به طور باورنکردنی نزدیک به یکدیگر می چرخند.
وارگیک گفت که سیاره فراخورشیدی مورد علاقه او برای طراحی WASP-12 B است. این سیاره فراخورشیدی که در فاصله ۱۴۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد آنقدر به ستاره خود نزدیک است که به شکل یک تخم در آمده است.
وارگیک توضیح داد که چگونه هنر او فراتر از سیارات خارج از منظومه شمسی است و بسیاری از اجرام آسمانی دیگر توجه او را به خود جلب کرده است.
من بسیاری از اجرام کیهانی جالب دیگر را در فصل «مقیاس جهان» در کتابم «مجموعه کیهانی کنجکاو» تجسم و کاوش کرده ام که اندازه های سیارک ها سیارات کوتوله و ستاره های کوتوله را با ستارگان غول پیکر اختروش ها سیاه چاله ها سحابی ها خوشه های ستاره ای و کهکشان ها با هم مقایسه می کند.
وارگیک در پایان گفت: در رابطه با سیارات فراخورشیدی برای آینده نزدیک من قصد دارم به تجسم هنری بیشتر منظومه های فراخورشیدی منفرد ادامه دهم. من می خواهم نسخه بزرگ تری از پوستر سیاره فراخورشیدی را به پایان برسانم که شامل تمام سیاره های فراخورشیدی شناخته شده باشد اما رسیدن به آن ممکن است چند سال طول بکشد.
انتهای پیام