جو ورزشگاه آزادی در دربی روز گذشته، جنس خاصی داشت. شاید باور نکنید اما دربی روز یکشنبه روی سکوهایی که علی الظاهر به طور مساوی بین هواداران دو تیم تقسیم شده بود، کاملا در قرق پرسپولیسی ها بود. هر کس که دیروز بازی را از نزدیک تماشا کرد و یا حتی در همان پخش زنده تلویزیونی به تحولات روی سکوها دقت کرد، به این نکته پی برد که هواداران پرسپولیس با شور و حالی مثال زدنی و منحصر به فرد به تشویق تیم خود می پرداختند. تا قبل از گل دقیقه 50 آل کثیر، هواداران پرسپولیس کاملا از تیم خود حمایت می کردند و وقتی هم که گل به ثمر رسید، در 40 دقیقه باقی مانده بازی، بدون لحظه ای درنگ و استراحت، پا به پای بازیکنانشان تلاش کردند تا بتوانند از این گل ارزشمند دفاع کنند. هر توپی که در آغوش بیرانوند قرار می گرفت یا هر تکلی که از سوی مدافعین قرمزپوش زده می شد، با واکنشی زایدالوصف از سوی هواداران پرسپولیس مواجه می شد و خود این مسئله، به شکل قابل توجهی روی روحیه شاگردان یحیی تاثیر مثبت گذاشت و باعث شد تا پرسپولیس بدون هیچ اشتباهی در دفاع، بازی را به پایان برساند و دربی را ببرد.
در سوی مقابل، این نقد را می توان به هواداران استقلال وارد دانست که دیروز هیچ حمایتی از تیمشان به عمل نیاوردند و این مورد به خوبی با مشاهده اتمسفر استادیوم قابل درک بود. استقلالی ها نه در نیمه اول که تیمشان تا حدودی دست بالاتر را داشت و نه در نیمه دوم که تیمشان احتیاج به روحیه برای حمله کردن داشت، هیچ تشویق موثر و پر هیجانی انجام ندادند و گویی که در سالن سینما نشسته اند، حتی یک بوق هم برای بازیکنانشان نزدند. استقلال حدود 40 دقیقه برای جبران گل خورده فرصت داشت و شاید اگر هوادارانش، جو ورزشگاه را دو دستی تقدیم قرمزها نمی کردند، نتیجه نهایی بازی هم به شکل دیگری رقم می خورد.
254 251