به گزارش مجله سلامتی ایران، این چاله بسیار عمیق در حقیقت از حفره‌های متعددی تشکیل می‌شد که از یک سوراخ مرکزی منشعب می‌شدند. عمیق‌ترین این چاله‌ها که SG۳ نام داشت، تا عمق ۱۲۲۶۳ متر پوسته زمین کنده شده بود و با وجود عمق حیرت‌آورش، قطر سوراخ آن به اندازه یک بشقاب غذاخوری بود.
برای آنکه بتوانید درک کنید که عمق واقعی این چاله چقدر است، باید ارتفاع دو کوه اورست و فوجی یاما را برروی یکدیگر تصور کنید. این چاله حتی عمیق‌تر از عمیق‌ترین نقطه اقیانوس، یعنی گودال ماریانا است که عمق آن ۱۱۰۳۴ پائین‌تر از سطح دریاست.
روس‌ها عملیات حفاری را در ۲۴ می سال ۱۹۷۰ آغاز کردند و این عملیات تا سال ۱۹۹۲ و کمی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ادامه یافت. البته تنها عامل توقف این پروژه، آشفتگی‌های سیاسی و کمبود منابع مالی نبود. بلکه طبق گزارش بی بی سی فیوچر، عملیات حفاری زمانی متوقف شد که دمای کف حفره به حدود ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسید که به مراتب بالاتر از دمای پیش‌بینی شده توسط محققان بود.
متاسفانه این پروژه هم نیمه کاره رها شد و حالا تنها یک ساختمان ویران و متروکه و یک سوراخ بسته شده در زمین از آن به یادگار مانده است. با مخروبه شدن این سایت، روسیه در سال ۲۰۰۸ اعلام کرد که قصد دارد تا این چاه ابرژرف را از بین ببرد و برخی گمانه‌زنی‌ها هم حاکی از آن است که این چاله تا حدودی با بتن پر شده است.
تا پیش از این شایعات خیالی زیادی در مورد این سایت در شمال روسیه وجود داشت. یکی از افسانه‌های محلی که دهان به دهان می‌چرخید، این بود که مته حفاری، لایه‌ای از سنگ‌ها را شکسته و به یک غار بسیار گرم رسیده. یا در روایت دیگری شایعه شده بود که دانشمندان برای بررسی بیشتر، یک میکروفون را به داخل چاله فرستادند و صداهایی شبیه فریادهای ناشی از شکنجه از داخل چاه شنیده شده.
طبیعتا هیچ یک از این داستان‌ها، تائید نشده و احتمالا بی‌معنی و بی سر و ته هستند؛ اما در هر صورت به راحتی می‌توان دریافت که چرا چاه ابرژرف کولا، “ورودی جهنم” نام گرفته است.
در «چاه ابرژرف کولا، عمیق‌ترین چاهی که انسان حفر کرد» بیشتر درباره ورودی جهنم بخوانید.
۵۸۵۸