گمان می کنند فلسطین تمام شده است. روایت آنها فراگیر شده است. ناگاه در هفتم اکتبر توفان الاقصی اتفاق افتاد و بیش از یک سال بعد یحیی السنوار که گفتند در تونل ها مخفی است. گفتند از گروگان ها و کودکان فلسطینی برای حفظ جانش سپر انسانی سامان داده است. در خانه ای با لباس رزم در برابر ارتش اسراییل نمایان می شود و در آخرین جهاد نمادینش عصای خود را به سوی ارتش متجاوز می افکند. اسطوره متولد می شود. خواستند او را خفیف کنند. در ستیغ عزت و شرافت و شجاعت و شهادت ایستاده است.
به گزارش مجله سلامتی ایران سید عطاءالله مهاجرانی در یادداشتی در اعتماد نوشت:
قرآن مجید گفت وگوی خداوند متعال با موسی علیه السلام را روایت کرده است. در ده مناسبت و آیه که در قرآن سخن از عصا به میان آمده است؛ در همگی آیات سخن از عصای موسی علیه السلام است. عصای سلیمان علیه السلام به رغم شهرت بسیارش و داستان موریانه نشانی از آن در آیات نیست. در سوره طه از آیه ۱۷ تا ۲۱موضوع عصای موسی و کارایی و کاربرد آن مطرح شده است: «موسی! در دست راستت چیست؟ گفت: عصای من است. به آن تکیه می دهم. با آن برای گوسفندانم برگ درختان را می ریزم. در آن منافع دیگری هم برایم هست! گفت: موسی! عصایت را بیفکن! آن را افکند. همانند اژدهایی حرکت می کرد. گفت: آن را بگیر و هراسی نداشته باش. عصا را به شمایل نخستش باز می گردانیم.» هنگامی که یحیی السنوار در زیر آوارهای بمباران با پیکر زخمی و چشمان روشن و هوشمند در آخرین لحظات عمر خویش چوب دستی خود را به سوی ارتش اسراییل افکند. ارتشی که در ستم و کودک کشی شباهت های بسیاری به رفتار رامسس دوم فرعون زمان موسی دارد. بی درنگ در ذهنم درخشید: «و ما تلک بیمینک یا یحیی! » یحیی در دست راستت چیست؟ تاریخ از موسی تا یحیی از فرعون تا نتانیاهو از عصای موسی تا عصای یحیی چه راه کوتاهی را آمده است! معجزه موسی در هیاتی دیگر در برابر ما زنده شده است. اسطوره تبدیل به واقعیت شده است. محمود درویش که امیل حبیبی رمان نویس گرانقدر فلسطینی از او در رمان «المتشائل» با عنوان «پیامبر کلمه» یاد کرده است.
در قصیده «منثور فی حضره الغیاب» سروده است:
«بعد از این نیازی به اساطیر نیست. آنچه در اساطیر اتفاق می افتاد؛ اکنون در ما اتفاق می افتد!» (۱)
یحیی السنوار مانند آرش کمانگیر در ادبیات داستانی و اساطیر ما تبدیل به اسطوره شد. کودکان و نوجوانان فلسطینی همانند او در ویرانه ها روی مبل تک نفره می نشینند. پا روی پا می اندازند. لبخند می زنند. چوب دستی در دست می گیرند. یعنی یحیی السنوار همچنان زنده و الهام بخش است. در جنگ روایت ها شبکه های نیرومند تبلیغاتی صهیونیستی و حامیان اسراییل مدام می گویند: اسراییل حق دفاع از خود را دارد. جنگ اسراییل علیه تروریسم است. جنگ تمدن علیه توحش است. جنگ تمدن علیه عقب ماندگی است. روایتی که آن به آن تکرار می شود. نتانیاهو در اجلاس اخیر سازمان ملل گفت: «او از حقیقت سخن می گوید.» گالانت وزیر جنگ اسراییل می گوید: «جنگ آنها عادلانه است.»
آنها هیچ گاه کلمه فلسطین و فلسطینی ها را به زبان نمی آورند. گمان می کنند فلسطین تمام شده است. روایت آنها فراگیر شده است. ناگاه در هفتم اکتبر توفان الاقصی اتفاق افتاد و بیش از یک سال بعد یحیی السنوار که گفتند در تونل ها مخفی است. گفتند از گروگان ها و کودکان فلسطینی برای حفظ جانش سپر انسانی سامان داده است. در خانه ای با لباس رزم در برابر ارتش اسراییل نمایان می شود و در آخرین جهاد نمادینش عصای خود را به سوی ارتش متجاوز می افکند. اسطوره متولد می شود. خواستند او را خفیف کنند. در ستیغ عزت و شرافت و شجاعت و شهادت ایستاده است.
انتهای پیام