مقاومت کمتر آنتی‌بیوتیکی روده با رژیم غذایی سرشار از فیبر

طبق تحقیقات، بزرگسالان سالمی که روزانه حداقل 8 تا 10 گرم انواع فیبر محلول مصرف می‌کنند، میکروب‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک کمتری در روده خود دارند.

میکروارگانیسم های مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج مانند تتراسایکلین و آمینوگلیکوزیدها منبع خطر قابل توجهی برای مردم در سراسر جهان هستند، با این انتظار که مشکل مقاومت ضد میکروبی مربوط به باکتری ها، ویروس ها و قارچ هایی باشد که به آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند. دهه های آینده بدتر خواهد شد.

مقاومت ضد میکروبی در انسان تا حد زیادی بر اساس میکروبیوم روده آنها است، جایی که میکروب ها به عنوان حامل استراتژی های کدگذاری ژنتیکی برای زنده ماندن در معرض آنتی بیوتیک ها شناخته شده اند.

دانیل لمی، زیست شناس مولکولی در مرکز تحقیقات تغذیه انسان غربی ARS در دیویس، کالیفرنیا، می گوید: «نتایج به طور مستقیم به این ایده کمک می کند که اصلاح رژیم غذایی ممکن است سلاح جدیدی در مبارزه با مقاومت ضد میکروبی باشد. ما صحبت نمی کنیم. در مورد غذاهای عجیب و غریب، ما در مورد غذاهای متنوعی صحبت می کنیم که فیبر زیادی دارند.

در این مطالعه، محققان به دنبال ارتباط خاصی بین سطوح ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی در میکروبیوتای روده انسان و فیبر حیوانی و پروتئین در رژیم غذایی بزرگسالان بودند.

محققان دریافته‌اند که رژیم‌های غذایی منظم با سطوح بالای فیبر و سطوح پایین پروتئین، به‌ویژه گوشت گاو و میکروب‌های روده، به طور قابل توجهی با سطوح پایین ژن‌های مقاومت ضد میکروبی (ARG) مرتبط هستند.

در این مطالعه، افرادی که ژن‌های مقاومت ضد میکروبی کمتری در میکروب‌های روده‌شان دارند، نسبت به میکروب‌های بی‌هوازی، باکتری‌هایی که در حضور اکسیژن رشد نمی‌کنند و نشانه‌ای از روده‌ای سالم و کم‌التهاب است، فراوان‌تر هستند. قابل ذکر است که گونه های باکتریایی خانواده Clostridiaceae بسیار بی هوازی هستند.

با این حال، میزان پروتئین حیوانی در رژیم غذایی سطوح بالای ژن های مقاومت ضد میکروبی را پیش بینی نمی کند. شواهد قوی برای ترکیب فیبرهای محلول بالا در غذاهای با دوز پایین با سطوح پایین ژن های مقاومت ضد میکروبی.

لمی گفت: «به طرز شگفت انگیزی، پیش بینی کننده اصلی سطوح پایین ژن های مقاومت ضد میکروبی، بیش از فیبر، تنوع غذایی است. این نشان می دهد که برای حداکثر سود، ما ترجیح می دهیم از منابع مختلف غذاهای حاوی فیبر محلول بیشتری بخوریم.

فیبر محلول، همانطور که از نامش پیداست، محلول در آب است و انواع اصلی موجود در حبوبات، آجیل (دانه چیا) و مغزها و برخی میوه ها و سبزیجات مانند جو، لوبیا، عدس و نخود فرنگی است. اینها توت ها، کنگر فرنگی، کلم بروکلی و کدو حلوایی زمستانی هستند.

از سوی دیگر، افرادی که دارای بالاترین سطوح ژن های مقاومت ضد میکروبی در میکروب های روده خود هستند، نسبت به ژن های مقاومت ضد میکروبی کم و متوسط، میکروب های روده متنوع کمتری دارند.

لمی گفت: “رژیم غذایی ما برای میکروب های روده غذا فراهم می کند.” همه اینها نشان می دهد که آنچه می خوریم درمانی برای کاهش مقاومت ضد میکروبی با اصلاح میکروبیوم روده است.

در مجموع 290 ​​بزرگسال سالم در این مطالعه شرکت کردند.

او گفت: “اما این هنوز شروع است زیرا آنچه ما انجام داده ایم یک مطالعه مشاهده ای است. ما مطالعه ای نیستیم که غذاهای خاصی را در اختیار افرادی قرار دهیم که امکان مقایسه های بیشتری را داشته باشند.” در نهایت، مداخلات غذایی ممکن است به کاهش بار مقاومت ضد میکروبی کمک کند و در نهایت منجر به دستورالعمل‌های غذایی شود که به چگونگی کاهش خطر عفونت مقاوم به آنتی‌بیوتیک از طریق تغذیه می‌پردازد.

این یافته ها در مجله mBio منتشر شده است.

انتهای پیام/