«غبار صحرا» منتشر شد – مجله سلامتی ایران
کتاب “غبار صحرا” توسط احمد خواجه نژاد منتشر شده است که وقایع و درگیری های گنبد کاووس در روزهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی را شرح می دهد.
به گزارش مجله سلامتی ایران ، “غبار صحرا” به شکل گیری و تأسیس مرکز فرهنگی و سیاسی مردم ترکمن و حمایت و نفوذ گروه های چپ و چریک های فدایی خالک می پردازد. این جنبش باعث تقویت و تقویت احساس قومیت و ایجاد اختلافات مذهبی و قبیله ای و درگیری های اول و دوم گنبد منطقه شد.
مرحله اول غله گنبد در آوریل 1979 آغاز شد و با تلاش گروه اعزامی تهران موقتاً متوقف شد. دستگیری و فرار از چندین رهبر حزب خلق ترکمنستان آرام بود.
مخالفت سازمان چریک های فدایی خلق با همه پرسی جمهوری اسلامی ایران و به تبع آن ، مرکز فرهنگی هنری خلق ترکمن بحث و جدال برانگیخت و سرانجام اولین جنگ گنبد در تاریخ 26 آوریل 1979 آغاز شد. این تلاش با تلاش نمایندگان تهران و روزهای پس از ترور متوقف شد. پس از جنگ جهانی اول ، چریکهای فدایی بر تسلط خود بر نیروهای ترکمن افزودند و آنها به دنبال تبدیل شدن به یک نیروی بلامنازع در منطقه بودند.
سازمان چریک های فدایی به شدت تلاش می کرد تا قدرت و نفوذ خود را علیه دولت مرکزی گسترش دهد و ترکمن ها سعی داشتند با استفاده از ضرب و شتم بر طبل رژیم دوگانه و هر چیز دیگری ، از سکوی ایجاد شده در صحرا بیشتر استفاده کنند. اواسط فوریه 1979 بود و مبارزات انتخاباتی و تلاش برای ابراز وجود در حال افزایش بود. وی 19 بهمن سالگرد حادثه سیالکال را بهانه قرار داد و سعی کرد قدرت خود را در گنبد نشان دهد. اگرچه برخی از نیروهای با نفوذ ترکمن پس از پی بردن به اهدافشان از منتقدان جدی چریک های فداین بودند ، اما راهپیمایی و راهپیمایی روز منجر به آغاز جنگ جهانی دوم شد.
این حادثه چندین روز گنبد را تحت تأثیر قرار داد و سرانجام آتش بس توافق شد و ارتش کنترل اوضاع شهر را در دست گرفت. برای بسیاری از مردم ترکمن در صحرا ، فعالیت نیروهای چپ در منطقه کاهش یافت و آنها با برگزاری برخی جلسات و کنفرانس ها اقدامات موثری انجام ندادند.
اطلاعات این کتاب بسیار متمرکز بر تاریخ روایت است و مبتنی بر تحلیل حادثه نیست و بحث تحلیلی بسیار کمی در آن ذکر شده است و نقل قول نیروهایی که منجر به چریک های فداکار خلق و ستاد مردمی ترکمن شده اند پر رنگ تر است. زیرا هدف این بود که داستان را از زبان او طرح و اثبات کنند. نویسنده به سراغ چندین نفر از اعضای با نفوذ کمیته انقلاب اسلامی رفته است اما متأسفانه با مصاحبه همکاری نکرد. در انتهای کتاب برخی از اسناد مربوط به این رویداد به خواننده کمک بیشتری می کند.
انتهای پیام