
درمان جدید بیماری آلزایمر – مجله سلامتی ایران
مجله سلامتی ایران/ خراسان رضوی قرص های معمول دیابت می توانند خطر ابتلا به آلزایمر را بیش از یک پنجم کاهش دهند.
به گزارش هلث، نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که قرص های رایج دیابت به نام تیازولیدین دیون ها (TZDs) ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهند.
این داروهای دیابتی که به راحتی در دسترس هستند برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 تجویز می شوند و یک یا دو بار در روز مصرف می شوند. آنها مقاومت به انسولین را هدف قرار می دهند و هورمون را برای بهبود کنترل گلوکز فعال می کنند.
در مطالعه ای که روی بیش از نیم میلیون بیمار انجام شد، افرادی که این قرص ها را مصرف کردند، 22 درصد کمتر به آلزایمر مبتلا شدند.
دکتر دکتر، سرپرست تیم تحقیق، گفت: دیابت نوع 2 خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهد، از جمله دو زیرگروه اصلی آن، بیماری آلزایمر و دمانس عروقی (VaD). جین زو گفت.
هم دیابت و هم آلزایمر با گردش خون ضعیف مرتبط هستند و تیازولیدین دیون ها با کاهش کلسترول بد و کاهش فشار خون به مبارزه با آن کمک می کنند. این دارو جریان خون را برای رساندن اکسیژن بیشتر به مغز افزایش می دهد که می تواند به کاهش علائم آلزایمر کمک کند.
این مطالعه بزرگ سوابق سلامتی آمریکاییهایی را که بین ژانویه 2000 تا دسامبر 2019 مبتلا به دیابت نوع 2 تشخیص داده شده بودند، ردیابی کرد. موارد بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی در مقایسه با مواردی که با داروهایی مانند متفورمین یا سولفونیل اوره درمان شده بودند به ترتیب 11 و 57 درصد کاهش یافت.
دکتر “بیماری های عروقی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد، بنابراین کاهش تیازولیدین دیون ها در زوال عقل عروقی ممکن است پیشرفت آلزایمر را کاهش دهد.” ژو گفت. برخی از مطالعاتی که تیازولیدین دیون ها را با دارونما یا مراقبت های استاندارد در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مقایسه می کنند، کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را نشان داده اند.
تصور می شود عوامل سبک زندگی مانند دیابت نوع 2 نقش مهمی در ایجاد آلزایمر دارند.
نتایج این مطالعه نشان داد که تیازولیدین دیون ها در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق محافظت بیشتری دارند و تیازولیدین دیون ها ممکن است چاقی مرکزی را که یک عامل خطر شناخته شده برای زوال عقل است کاهش دهد. زو توضیح داد.
این امر امکان درمان زوال عقل را با قرصهای پیشگیرانه باز میکند، اگرچه همه داروهای دیابت خطر را به یک اندازه کاهش نمیدهند و مصرفکنندگان سولفونیل اوره 12 درصد بیشتر از کسانی که متفورمین مصرف میکنند در معرض ابتلا به زوال عقل هستند.
مطالعات آینده ممکن است اولویت بندی تیازولیدین دیون ها را برای استفاده مجدد از داروهای ضد دیابت خوراکی برای پیشگیری از زوال عقل در نظر بگیرند. ژو گفت. مصرف کنندگان سولفونیل اوره در مقایسه با مصرف کنندگان متفورمین یا تیازولیدین دیون ها در معرض خطر بیشتری برای زوال عقل هستند، بنابراین نظارت منظم بر عملکرد شناختی در این جمعیت اهمیت بیشتری دارد.
مکمل سولفونیل اوره با متفورمین یا تیازولیدین دیون ها می تواند تا حدی عوارض جانبی زوال عقل آن را جبران کند.
آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل بیش از 920000 نفر را در بریتانیا تحت تاثیر قرار می دهند و قرار است این رقم در دهه آینده به سرعت افزایش یابد. تمرکز بر این اقدامات پیشگیرانه که در حال حاضر وجود دارد، ممکن است تا حدودی از ایجاد زوال عقل جلوگیری کند.
انتهای پیام/