خانه موسیقی یعنی خانه‌ی موسیقی؟!

به گزارش مجله سلامتی ایران ، انتخاب خانه موسیقی و عملکرد این تشکل صنفی یکی از جنجالی ترین حوادث مردم منطقه در سالهای اخیر بوده و اغلب با انتقاداتی روبرو می شود. برخی معتقدند که هر ساله عده ای به پای صندوق های رأی می روند و اعضای هیئت مدیره توسط همین افراد انتخاب می شوند.

مثلا نصرالله داودی – آهنگساز و منتقد موسیقی برخی از افراد قبلاً اظهار داشتند که موسیقی یک تصمیم اساسی است: “خانه موسیقی قرار بود فضایی غیرمتمرکز و غیر دولتی باشد و در دهه 70 با هزار وعده و آرزو تأسیس شد. در هیچ کجای دنیا تیمی باقی نمی ماند “این یک اثر هنری است و برای دیدن و اجرای ایده های جدید باید در بین هنرمندان پخش شود ، اما در خانه موسیقی این امکان وجود ندارد.”

در حالی که برخی از نوازندگان از رفتار شخصیت های ساکن در موقعیت های اصلی موسیقی انتقاد می کنند ، آنها اذعان می کنند که به هیچ جایی نمی رسند و حتی ممکن است با مشکل روبرو شوند.

مثلا کیوان فرزین – منتقد موسیقی و سنتوریست وی گفت: “هیچ بحث ، نگرانی ، تبادل و بحثی درباره محتوای خانه موسیقی وجود ندارد.” سایت خانه موسیقی رأی گیری را تحت اخبار خود می بندد و اجازه بحث و گفتگو را نمی دهد. همانطور که کسی در نظر دشمن انتقاد کرد؛ “این دیدگاه از تهدیدهای لفظی به تعقیب قانونی تا به امروز تبدیل شده است.”

از سوی دیگر ، برخی از موسیقیدانان با این پرسش که چرا آنها به درستی از یک سازمان مدنی حمایت نمی کنند و مورد استقبال هنرمندان قرار نمی گیرند ، آزادی شرکت در انتخابات را به خاطر می آورند.

داوود گنجی – نوازنده این شامل؛ وی خطاب به دیگر کارگران موسیقی گفت: “من از دوستان و همکارانم می خواهم که وارد شوند و در مورد نقاط ضعف خانه موسیقی با من صحبت کنند و برای آنها راه حلی پیدا کنند. اجازه دهید آنها با حضور در مشکلات ، چه در خودشان و چه در سایر افراد “

با این حال ، بسیاری از هنرمندان موسیقی ، تعداد کمتری که دارند ، سالهاست که با این سازوکار موضع خود را نسبت به این موسسه تعریف می کنند و به گفته آنها ، این موسسه را به رسمیت نمی شناسند.

در این رابطه پری مالکی – خواننده – وی گفت: “متأسفانه ، خانه موسیقی فقط نامی است و نوازندگان هرگز كمك نكرده اند.” خانه موسیقی یعنی خانه ما و مکانی که موسیقی به مردم کمک می کند. می بینیم که خانه موسیقی مربوط به یک گروه خاص است ، نه همه. خانه موسیقی را نمی توان کلاس موسیقی توصیف کرد ، کلاس باید مانند سالن های تئاتر یا تئاتر باشد. بنابراین مهم نیست که انتخاب آنها برگزار شد یا نه. “انتخاب او هرگز عادلانه نیست و من آن را نمی پذیرم.”

نامه ای به فاکرالدینی در مورد ناامیدی از انتخابات

در تاریخ 20 دسامبر 1999 ، پس از درخواست خانه موسیقی و پس از عدم موفقیت در پیشنهاد آن برای برگزاری انتخابات آنلاین به همان شیوه بسیاری از اتحادیه های کارگری در طول کرونا ، از اواخر سال 1999 به فرهاد فخرالدینی نامه نوشت. فخرالدینی ، رئیس شورای عالی خانه موسیقی ، در پاسخ به این درخواست که تصمیم گیری در مورد نحوه برگزاری انتخابات و تصویب تغییرات لازم در قانونگذاری به عهده هیئت مدیره خانه موسیقی است. . اعتماد به خانه موسیقی ابراز امیدواری کرد که همه هنرمندان با اکثریت کامل در انتخابات پیش رو شرکت کنند.

اما چه انتخاباتی؟!

این بیانیه رئیس شورای عالی خانه موسیقی سرانجام زمینه را برای انتخاب خانه موسیقی در سال 1400 فراهم آورد و این س raisedال را به وجود آورد که تیم فعلی خانه موسیقی قصد دارد اعضای جدیدی را برای انتخابات انتخاب کند؟ بده

همچنین Combiz روشن روان – آهنگساز – یکی از بنیانگذاران خانه موسیقی گفت که بهترین راه حل برگزاری انتخابات آنلاین خانه موسیقی در این شرایط است و “اگر انتخابات آنلاین امکان پذیر باشد ، بهترین و احتمالاً تنها گزینه است که در آن بیشتر اعضا می توانند شرکت کنند. “

به طور کلی ، گروهی از کارشناسان معتقد بودند که بسیاری از نوازندگان و هنرمندان اکنون اتفاق نظر دارند و مجبور به ماندن در صندلی معتمدان فعلی خانه موسیقی می شوند و انتخابات را مجبور به صورت جداگانه می کنند و برگزاری انتخابات را به تعویق می اندازند. حضور حسن ریاحی و افرادی مانند داوود گنجه ای در هیئت مدیره سی و ششمین رویداد ، که مطمئناً شایعات استقبال از مردم برای موفقیت در جشنواره را پشت سر گذاشت.

از آن زمان ، در زمان های مختلف ، تعداد بیماران مبتلا به کرونا قلب در کشور در حال افزایش است ، پروتکل های وزارت بهداشت برای برگزاری تجمعات به طور مداوم در حال تغییر است ، انتخابات ریاست جمهوری و شوراها باید برگزار شود ، اما هیچ خبری در مورد انتخابات خانه موسیقی یا انتخابات آنلاین و هیچ توضیحی در این زمینه اعلام نمی شود.

و البته از آنجا که از زمان دقیق برگزاری این انتخابات اتحادیه خبری نیست ، حسن ریاحی بلافاصله برای یازدهمین بار در ماه دوم سال 1400 به عنوان دبیر جشنواره موسیقی فجر انتخاب می شود.

از طرف دیگر ، بسیاری از افراد در صنعت موسیقی خانه موسیقی را به رسمیت نمی شناسند و برگزاری انتخابات برای این نهاد را غیر ضروری می دانند. زیرا آنها معتقدند که در نهایت ، این سازمان توسط مردم در همه جا اداره می شود.

مثلا، علی رهبری – رهبر و آهنگساز ارکستر بین المللی – وی در مورد انتخابات اتحادیه گفت: “این افراد پس از 20 سال وظایف مختلفی را بر عهده می گیرند و همه کارها را متفاوت انجام می دهند. منظور شما از همه اینها چیست؟ او از حقوق هنرمندان در برابر مقامات دولتی دفاع می کند اما در واقع در مقامات دولتی شرکت می کند” جلسات. آنها به نفع کارفرمایان در آنجا کار می کنند. “چنین چیزی در جهان وجود ندارد و این خنده دار است.”

وی گفت: “در حالی که مسئولان خانه موسیقی سازگار هستند ، اما تفاوت زیادی در نحوه انجام انتخابات این نهاد وجود ندارد.” من نمی دانم خانه موسیقی چگونه به موسیقی دانان كمك می كند ، مطمئناً می تواند برخی را به عنوان دوستانشان حمایت كند ، اما بسیاری فراموش شده اند. آنها ممکن است بگویند که ما هیچ قدرتی نداریم ، اما حقیقت این است که آنها می توانند در هیئت مدیره های دیگر باشند و از طریق قدرتی که در آنجا دارند ، عمل کنند. “اگر امکان قانونی برای شکایت از این افراد وجود داشت ، من این کار را می کردم تا آنها را از سازمان حذف کنم.”

کیوان سوکت – آهنگساز و نوازنده وی گفت: “بسیاری از افراد طی سال های گذشته به طرق مختلف در خانه موسیقی اقامت داشته اند و با وجود همه اعتراض ها ، آنها هرگز از خانه موسیقی خارج نشده اند.” عدم حضور تعداد زیادی از اعضای خانه موسیقی در انتخابات این سازمان بیانگر مخالفت آنها با مدیریت و عملکرد آن است و بسیاری مانند من انتخاب خانه موسیقی را به هیچ وجه قبول ندارند. “وقتی آخرین بار در جلسات آنها شرکت کردم ، به توصیه استاد فخرالدینی ، قبل از همه گفتم ، بسیاری از آنها هیچ محبوبیتی و قانونی ندارند ، اما چه فایده ای دارد؟”

لزوم حذف حروف ثابت از جایگاههای اصلی صنعت موسیقی با گذاشتن فضا برای دیگران بارها توسط هنرمندان موسیقی مطرح شده است. تا آنجایی که من میدانم عبدالحسین مختاباد وی در مصاحبه ای این موضوع را به مارادونا یا پیله (افسانه های فوتبال) نسبت داد و گفت ، “آیا نوازندگان باید از وضعیت فعلی خانه شکایت کنند ، بگذارید آنها به قدرت برسند و رفتار خود را بسنجند؟ آیا اوضاع را بهتر یا بدتر می کنند؟ در روزهای قدرت ، ما به عنوان یک ورزشکار که افتخارات بزرگی را ایجاد کرده ایم ، باید تقوا و شجاعت خود را برای ترک به موقع زمین تقویت کنیم. ، او به آنها درس دیگری می داد. “

اما امروزه تقسیماتی که باعث به هم ریختن صحنه موسیقی کشور و گاه بخشها شده است ، و تا به امروز ، هیچ سنگ بنایی از وقایع جدید احتمالی ، بر چنین بینشی از صحنه موسیقی کشور و هنرمندان آن مسلط نشده اند. پایان آن و آسیب رساندن به آن. به نظر می رسد مدتی پیش ، این تقسیم بندی ها به این نتیجه نرسیدند که موسیقی یک ضرورت روزمره است ، بنابراین ، بر خلاف سینما و تئاتر ، جای “موسیقی” هنوز در تقویم کشور ما خالی است!

انتهای پیام